ZAAK-VAATSTRA ALS ULTIEM SCHEIDSGERICHT
DE BELANGEN ZIJN NU ZO GROOT EN DE HYSTERIE GRIJPT ZO SNEL OM ZICH HEEN, DAT DE GRENZEN TUSSEN DE MEELOPERS EN HET ECHTE VERZET GLASHELDER AAN HET LICHT KOMEN * SITUATIE PRECIES EENDER MET NEDERLAND NA DE INVAL VAN DE DUITSERS IN 1940 * DAT KLOPT OOK: OOK NU ZITTEN WE IN EEN PROCES VAN EEN FASCISTISCHE MACHTSOVERNAME
NIBURU.CO HAAKT AF ALS LID VAN THE RESISTANCE NA ‘INTIMIDATIES EN DREIGINGEN’ DOOR DE MACHT EN VERWIJDERT LINKEN MET DEZE SITE EN MARTIN VRIJLAND
Onze grootouders kunnen er nog smeuig over vertellen: mensen die tot ver na mei 1940 lippendienst bewezen aan onze vrijheid en voorgaven het verzet te steunen, maar als er iets spannends gebeurde -zoals het ondertekenen van de ‘Arierverklaring’- opeens een heel ander lied zongen. Opeens verbraken deze mensen dan alle contacten met hun ”vrienden’ met wie ze tot op dat moment nog plannen maakten om ‘onze vrijheid terug te krijgen’. Anno 2013 is de zaak-Vaatstra hiermee goed vergelijkbaar en vormt een soort ‘Arierverklaring’: wie houdt stand? Wie bezwijkt onder het juk van macht en intimidatie? Laat ik een ding vooropstellen: ik neem het mensen die niet bereid zijn de strijd tot de laatste snik uit te vechten niet persoonlijk kwalijk. Iedereen moet in zijn leven zijn of haar eigen weg kiezen en dat respecteer ik ten principale. Anders wordt het natuurlijk bij mensen als Arend Zeevat en Francis Capelle die direct op mij persoonlijk de aanval openen met list, leugen en bedrog. De eerste website die deze lakmoesproef waarin de ware identiteit bloot komt te liggen ‘niet overleeft’ is Niburu.co.
Nadat er duidelijke afspraken lagen met de ‘hele groep’ de dagboeken van Maaike te publiceren en Niburu nota bene voorgaf het voortouw te willen nemen, probeerde deze website op het moment supreme een conflict te creeeren out of thin air binnen de groep en bleek de hoofdredactie opeens niet meer van zins de dagboeken te publiceren. Een reden werd niet gegeven anders dan ‘jullie weten wel waarom’. Op de Niburu-website was het volgende te lezen inzake de pogingen van Niburu ‘nader onderzoek te doen’ naar de dagboeken: wij, en ook de bron in kwestie, werden onmiddellijk geconfronteerd met intimidatie en dreiging van het betrekken van de politie. Let wel: in een eerder stadium beschuldigde Niburu deze website (waarvan de hoofdredactuer vier maanden in de cel heeft gezeten) van ‘lafheid’ omdat wij de dagboeken ‘niet reeds veel eerder publiceerden’. Wat er precies heeft gespeeld bij Niburu.co en welke motieven ten grondslag liggen aan de bizarre change of position weten we niet. De kwade intenties en het kwade geweten van de hoofdredactie kwamen echter direct aan het licht toen bleek dat op de Niburu-website de links naar deze site en naar die van Martin Vrijland zijn weggehaald en dat Micha door de hoofdredactie uit de Skype werd verwijderd. Geen verdere communicatie over de dagboeken van Maaike -en eigenlijk ook over alle andere onderwerpen- mogelijk! We moeten wel zeggen dat we verbijsterd zijn over deze gang van zaken but then again: het zijn tijden van oorlog. In feite is er niets nieuws onder de zon. We wensen Niburu.co verder alle succes en vooral heel veel bezoekers, want daar is het bij hen om te doen en nergens anders om. Dat proberen ze te bereiken met vaak uitstekende en interessante artikelen die voor ons lange tijd een bron van inspiratie zijn geweest en zullen blijven. Maar op de zaak-Vaatstra en de dagboeken van Maaike… nee, daarop is Niburu.co na 6 november niet meer teruggekomen.
Als nawoord nog iets over twee andere websites: die van Wim Dankbaar en Boudine. Ik zou van deze twee authenieke en volgens mij oprechte ‘medestrijders’ graag willen weten waarom ze het nodig vinden mij en deze website continu aan te vallen en met agressie te bejegenen. Wim Dankbaar schreef gister het volgende over onderstaand artikel over de moord op Marianne: Micha Kat komt weer met een lulverhaal op zijn site. Legt Hans woorden in de mond die hij nooit heeft gezegd. Weer komt hij met zijn onzinnige “supergetuige”. Krachtig neem ik hier andermaal afstand van. Micha wil de feiten omtrent zijn “supergetuige” niet onder ogen zien, ook al vertel je het hem honderd keer. Ik heb Maurtiz niets ‘in de mond gelegd’ maar letterlijk weergeveven wat hij heeft gezegd bij Myra. Over de ‘supergetuige’ zijn we het niet eens. Mag dat niet? Ik wijs slechts steeds op het bestaan van de ‘supergetuige’ en op het mogelijke belang van haar verklaringen voor het oplossen van de zaak. Overigens heeft Mautiz reeds zelf afstand genomen van de beschuldiging van Dankbaar aan mij en aan deze website en gesteld dat hij wel juist is geciteerd.
