Zaak-Holloway wordt final blow voor NL-opsporing

De analyse zoals deze hieronder op deze site te lezen is over de zaak-Holloway wordt dit weekeind ondersteund door de publikaties in De Telegraaf, de enige krant in ons land die deze zaak het journalistieke gewicht geeft dat hij verdient. Wat lezen we in de editie van afgelopen Zondag? “Hoewel het al eerder duidelijk was dat het onderzoeksteam vooral in de periode kort na de verdwijning (de belangrijkste periode in elk onderzoek!) grote steken liet vallen (dat gebeurde dus expres in mijn analyse), stuitte ook het nieuwe politieteam op vele onvolkomenheden in het eerste onderzoek (alsof nu nog niet is aangetoond dat het onderzoek met opzet werd geruineerd….) Zo is op belangrijke punten niet doorgevraagd of zijn verslagen van telefoontaps (taps zijn nu opeens blijkbaar wel heel belangrijk) niet volledig uitgewerkt. Dan werd er over een bepaald gesprek in het PV gezet dat het niet relevant was en daarom niet letterlijk weergegeven. Nu we een aantal gesprekken opnieuw beluisteren (dat moest dus in mijn analyse na druk vanuit de VS) zien we -in combinatie met de nieuwe onderzoeksgegevens (wat een daadkracht opeens!)- wel degelijk nieuwe verdenkingen oprijzen” zegt een Nederlandse rechercheur. Het is allemaal te doorzichtig. Het hele recherche-onderzoek in deze zaak in een grote aaneenschakeling van leugens, manipulatie, damage control, poppenkast, politieke propaganda, you name it, anything behalve gewoon nuchter recherche-werk. Want als het dat wel zou zijn geweest, hadden Joran van der S. en zijn vader Paulus van der S. al lang voor de rechter gestaan!

Je ziet het steeds vaker -ook in zo’n affaire rond Justtie-SG Joris Demmink- dat het OM maar een inzet heeft: voorkom dat de zaak voor de rechter komt en verhinder dat deze rechters in een eerlijk en openbaar proces mogen oordelen over de schuld van verdachten! Nee, in plaats daarvan worden met manipulaties en leugens rookgordijnen opgetrokken die ervoor moeten zorgen dat een zaak dusdanig gecompliceerd en onoverzichtelijk wordt (distressed is de Engelse term) dat niemand door de bomen het bos meer ziet met als netto resultaat dat de aanvankelijke verdachten vrolijk vrijuit gaan. Dankzij interventie vanuit de VS ziet het er nu echter naar uit dat Joran alsnog voor de rechter wordt gebracht. Dat betekent dus het het OM alsnog een zaak tegen hem moet opbouwen waar het eerst juist geprobeerd heeft (zie De Telegraaf hierboven) deze zaak met alle geweld kapot te maken. Het zijn de absurde paradoxen en kronkels van een tot op het bot gecorrumpeerd en verrot opsporingsapparaat dat anno 2007 niet langer bezig is met het vervolgen van criminelen ten dienste van de samenleving, maar met het bedenken van strategieen over hoe de eigen blunders kunnen worden toegedekt en verdonkeremaand. Maar een ding is zeker: als Joran voor de rechter komt kan niemand lager heen om de rol van zijn vader. Irritant is ook dat in de media steeds sprake is van het ‘Arubaanse OM‘ alsof ons land reeds op die manier afstand wil nemen van deze nieuwe zwarte bladzijde in onze opsporing die na alle eerdere blunders en dwalingen wel eens de final blow kan gaan worden voor de geloofwaardigheid van Justitie.