We worden bestolen, bestolen, bestolen (3)
DE HOGESCHOOL VAN KLASSENJUSTITIE: EX-SENATOR ADRIENNE VRISEKOOP
Adrienne Vrisekoop is advocate te Amsterdam en was senator voor D66. Op een niet nader gedocumenteerde wijze is zij erin geslaagd zich binnen te werken bij automatiseringsbedrijf Landis als commissaris. Landis was de facto een criminele organisatie waarvan de top (uniek in Nederland) ook is veroordeeld tot celstraffen. Ook commissaris Vrisekoop kreeg een veroordeling aan haar broek van de strafrechter van 120 uur taakstraf wegens het ter zelfverrijking antedateren van aandelenopties wat neerkomt op valsheid in geschrifte en diefstal van de aandeelhouders. Op dat moment had de ondernemingskamer reeds bevolen tot een onderzoek naar de malversaties bij Landis en dochters. Een advocate die commissaris is bij een criminele onderneming en zichzelf verrijkt door valsheid in geschrifte te plegen: kan die wel advocaat blijven? Absoluut!
Na haar veroordeling door de strafrechter weigerde de Amsterdamse deken Van Veggel een ambtshalve onderzoek naar haar op te starten of haar (tijdelijk) van het tableau te laten schrappen. Op vragen van journalisten hieorver reageerde de deken ongekend agressief. “Ze is in hoger beroep gegaan en tot die tijd gebeurt er helemaal niets!” brieste Van Veggel. Veroordeelde Vrisekoop kon dus gewoon doorgaan met het uitbouwen van haar praktijk. Haar hoger beroep bij het Hof in Amsterdam dient vanaf 8 maart, dus tweeeneenhalf jaar na haar eerste veroordeling. Wie haar advocaat is weten we (nog) niet. In eerste aanleg werkte ze met Joost Italianer van Nauta Dutilh, de man die Cor Boonstra uit de cel wist te houden, maar Italianer laat per email weten dat ‘Vrisekoop zijn client niet meer is’.
Waarom weigerde deken Van Veggel iets te ondernemen tegen Vrisekoop? Is een veroordeling door de strafrechter niet altijd reden voor een deken in actie te komen? Professor in de Advocatuur Bannier stelde nog dat in dit geval een verzwarende omstandigheid was dat het ging om een vertrouwensdelict, erger dus dan een advocaat die een crime passionel pleegt of dronken tegen een boom rijdt. Maar niets geen actie tegen Vrisekoop. Wat blijkt? Vrisekoop is jarenlang secretaresse geweest op het kantoor van Van Veggel (Stibbe) en heeft daar naar alle waarschijnlijkheid voor hem gewerkt. Ze heeft in elk geval gewerkt voor Theo Bremer, een voorganger van Van Veggel als deken te Amsterdam. Vanuit haar positie bij Stibbe is Vrisekoop rechten gaan studeren als alleenstaande moeder en zelf advocaat geworden. Door haar Stibbe-contacten kwam ze spoedig in aanraking met de rich and mighty en het ligt in de lijn der verwachtingen dat ze via Stibbe op de troon is gehesen bij Landis. Ironisch is dat Vrisekoop ook lid wist te worden van van College van Toezicht op de Kansspelen. Ze zag haar eigen opties blijkbaar niet als kansspel: ze nam haar toevlucht tot fraude om ze te kunnen verzilveren. We zijn benieuwd waar het hoger beroep op uitdraait. Interessant is dat eind februari het onderzoek naar buiten komt over de oorzaken van het Landis-faillissement. Wellicht komt dan nog meer belastend materiaal over Vrisekoop naar buiten.
