Muller van Spyker komt nooit in de bak!

Dat corporate en beleggend Nederland de lachwekkende incompetentie-soap bij Spyker Cars zo maar accepteert! Spyker begint zo langzamerhand een operette te worden die de Nina Brink-saga bij WorldOnline en de tulpomanie in de zevtentiende eeuw verre overtreft. De hoofdrolspeler: de corporate criminal Victor Muller die zijn eigen aandeelhouders tot twee keer toe op ongehoord grove wijze bestal door zijn eigen aandelen te lozen toen de koers nog rond de tien Euro schommelde (inmiddels rond de vijf), namelijk op 26 juli en eerder eind mei bij zijn aftreden als CEO. Als dat geen voorkennis is! Muller pakte zo een miljoen Euro mee. Lees hier een reconstructie van een van meest brutale (gelukkig lang niet de grootste) corporate fraudezaken van ons land. De belangrijkste oorzaak voor het ongekende succes van Muller bij het bezwendelen van zijn eigen aandeelhouders (nota bene nog zijn eigen ‘vrienden’ ook) is dat hij er door zijn grote bek in is geslaagd…

…het complete establishment van financieel Nederland medeplichig te maken aan het drama dat de reputatie van de Nederlandse capital markets definitef om zeep lijkt te gaan helpen. Of het nu de dure advocaten zijn van Nauta Dutilh, Allen & Overy en Loyens & Loeff, de investeringsbankiers van ABN Amro Rothshild of de corrupte accountants van Deloitte: ze zitten allemaal tot over hun nek in het Spyker-drama. Het is een bekende strategie: bindt dure, respectabele namen aan je onderneming en de markt trapt overal in. Bovendien hoef je dan niet bang te zijn voor de rechter want die zal de ‘hoge medeplichtige heren’ en zijn eigen ‘juristenvrinden’ altijd de hand boven het hoofd houden. Muller had ook gemakkelijk toegang tot de heren van het grote geld door zijn eigen advocatenverleden bij Caron & Stevens, tegenwoording Baker & McKenzie, in grootte het tweede advocatenkantoor ter wereld. Overigs hebben de ‘accountants’ van Deloitte de meest kwalijke rol gespeeld door hun wettelijke plicht de onderneming te controleren en de markt op de hoogte te brengen van werkelijke stand van zaken bij Spyker op criminele wijze willens en wetens te verzaken en de markt te voorzien van bedrieglijke informatie terwijl de ‘controleurs’ de eigen zakken vulden met de vette fees. Toen het too fucking hot werd in de Spyker-kitchen zijn de ‘accountants’ van Deloitte als dieven in de nacht vertrokken en hebben de stinkende Spyker-boedel overgedaan aan Ernst & Young dat ogenblikkelijk moord en brand begon te schreeuwen over de situatie bij Spyker. Eerder spande Muller bij McGregor ook al samen met de ‘accountants’ van Deloitte om zijn eigen zakken te vullen. Victor Muller mag dan wel een corporate criminal zijn (bij McGregor ontsnapte hij maar tenauwernood aan strafrechterlijke vervolging) maar hij trekt aan het langste eind dankzij zijn bluf, de belangenverstrengelingen in de Nederlandse rechterlijke macht waarin de genoemde advocatenkantoren een dikke vinger in de pap hebben en het pseudo-toezicht van clubs als de AFM. In die zin kunnen we Muller ook dankbaar zijn: opnieuw wordt het complete falen van Nederland aangetoond. Victor Muller komt niet in de bak!