Vendetta tegen incorrecte journalisten
OOK CHARLES GROENHUIJSEN GESLACHTOFFERD OM ‘FOUTE’ MENING?
Naarmate de politieke elite in ons land meer en meer in paniek raakt de macht bij de komende verkiezingen definitief te verliezen zodat hetgeen in 2002 slechts met een moord kon worden voorkomen dan toch echt werkelijkheid wordt, begint de operatie ‘opschoning journalistiek’ nu pas echt goed op stoom te komen. Charles Groenhuijsen, zo melden diverse media dit weekeind, komt niet terug bij het NOS Journaal wegens te ‘rechtse’ meningen. Met name een positief commentaar over Geert Wilders schijnt de man de das om te hebben gedaan.
Groenhuijsen voegt zich hiermee in een traditie die in ons land begon met Pamela Hemelrijk die in 2002 door het AD de straat op werd gestuurd omdat ze daar niet meer om konden gaan met haar ‘incorrecte columns’. Vervolgens verdween NRC-coryfee Joris Luyendijk van het toneel bij NRC Handelsblad. De reden: hij doorkruisde de pro-Amerikaanse oorlogsagenda van de gevestigde orde door als eerste in Nederland melding te maken van martelpraktijken in ‘concentratiekampen’ in Irak. Niet in NRC uiteraard, maar voor de camera van Buitenhof. Paul Witteman verschoot van kleur. Exit Luyendijk. Want het zit zo in de gevestigde media: kritiek op de VS, Bush en de oorlog is prima (en zelfs gewenst) zolang het maar bij meningen blijft. Op echte harde feiten zoals Amerikaanse concentratiekampen (het hier gelinkte artikel verscheen direct na het optreden van Luyendijk bij Buitenhof) zit helemaal niemand te wachten. Wat in een krant als the Independent dus gewoon kan verschijnen, wordt in Buitenhof en de Nederlandse kranten onderdrukt. Tot op de dag van vandaag is er in geen Nederlandse krant een serieus artikel over de Amerikaanse concentratiekampen verschenen.
Opmerkelijk is voorts dat Luyendijk ooit voor de camera tevens kritiek uitte op de wijze van berichtgeving over Fortuyn. “Ik hoor en zie in de analyses alleen zijn tegenstanders” zei hij. Luyendijk was zeker geen Fortuyn-aanhanger, maar wel een aanhanger van eerlijke journalistiek. Kan niet meer in Nederland. Te eng. Te bedreigend. Zeker als die journalist ook nog (zoals Luyendijk) specialist is in de Islam en de Arabische wereld. Want daarvoor geldt dat een dubbele politiek-correcte control gewenst is.
Recent moest Vrij Nederland-journalist Yoeri Albrecht eraan geloven: niet geaccepteerd werd dat hij als ‘lid’ van de politiek-correcte elite een ambassadeursrol op zich nam voor Pim Fortuyn. Zijn noodlot was dat Fortuyn de verkiezing tot ‘grootste Nederlander’ ook nog won.
Nu kan de naam van Groenhuijsen dus aan dit rijtje worden toegevoegd. Wie zal de volgende zijn?
