‘Topadvocaat’ Niels Koeman als gifboer

De eminente bestuursrecht-advocaat Niels Koeman die namens Schiphol de strijd aanvoert tegen Chipshol is door Chipshol-oprichter Jan Poot bij herhaling een ‘consigliere’ genoemd. Eind augustus deed hij daar tijdens een kort geding op de Haarlemse rechtbank nog een schepje bovenop en vergeleek het Schiphol-team van Stibbe waaraan hij leiding geeft met een ‘criminele organisatie’ die gebruik maakt van ‘Holleeder-methodes’. Hadden de emoties de oude oprichter in hun greep? De president zal het vast en zeker gedacht hebben en ook de gezichten van Koeman cs. wezen in die richting. Maar kijken we naar de feiten, moet de conclusie een andere zijn: hoe emotioneel de woorden van Jan Poot ook klonken, ze spraken wel de waarheid, althans voor wat betreft Koeman. “Woendag 9 november. Een kwartier voor de afspraak parkeert Christiaan zijn wagen op het Rokin en loopt naar de overkant om ter hoogte van het kantoor van Stibbe, Blaisse & De Jong op Francois te wachten.” Zo begint de passage uit het boek Zaken zijn Zaken (Nijgh & Van Ditmar, 1989) die de journalisten Pieter Storms en Henk Ruigrok wijdden aan advocaat Niels Koeman. Onder de schuilnamen Christiaan en Francois die opereerden namens Abel Consultancy namen ze de ethiek onder de loep van ondernemend Nederland. Het was een van de spectaculairste undercover-operaties uit de geschiedenis van de Nederlandse journalistiek. Afzonderlijke delen verschenen eerder in Nieuwe Revu; het verhaal over Koeman was een van de meest schokkende en trof de Nederlandse advocatuur als een mokerslag.

Zo wordt het begin van het onderhoud beschreven: “Eerst wil mr. Koeman weten wie de heren zijn, waar het om gaat en waar de rekening heen moet.” De casus is de volgende: het beide heren zeggen op prive-grond een recreatieproject te hebben ontwikkeld bij Oldenzaal, maar op het terrein ligt nog een lading chemisch afval waar ze vanaf moeten. Chemisch afval mag alleen worden opgeruimd door een partij met een speciale vergunning. Duur dus, te duur voor de heren van Abel die al helemaal niet willen denken aan Afval Verwerking Rijnmond. Francois: “Als we over AVR-prijzen spreken, loopt het in de miljoenen. Dan kunnen we ons project wel vergeten.” Nu gaat Koeman ‘schuiven’.

De heren opperen de oplossing dat ze ‘niet weten’ dat het om chemisch afval gaat. Zijn ze dan later aan te spreken? Koeman: “De wet zegt dat het alleen betrekking heeft op chemisch afval. De wet heeft geen betrekking op het feit dat ik ’s avonds mijn vuilniszak buitenzet.” Nu staat in de tekst: de verslaggevers zijn verbijsterd. De valstrik kan thans helemaal aangetrokken worden. “De echte goede oplossing is natuurlijk afvoeren naar de AVR” zegt Francois. “Maar daar zit wel een kostenplaatje aan” vult Christiaan aan. Koeman daarop: “Als u zegt: ja, ik wist het niet, ik heb gewoon iemand in de arm genomen en gevraagd: kan jij dat afvoeren?, dat je het zo speelt, dat lijkt me onder deze omstandigheden de beste lijn (…) dan zou ik de contracten ook redelijk simpel houden (…) Als je met hele mooie contracten komt van dure advocaten, dan blijkt dat je wist dat het allemaal niet zo simpel was (…) Ik zou dus vragen aan de partij die het weg komt halen of hij niet een standaardtekst heeft, bijvoorbeeld dat hij legaal zal afvoeren en dat het op een nette manier gestort zal worden en dat hij het op een milieuvriendelijke wijze zal weghalen.” Nu delen de beide heren de ethische knock-out uit. “Wilt u dan nog eens naar dat contract kijken? Dat zou ons gerust stellen.” “Ja natuurlijk” zegt Koeman. “Ik wil er met alle plezier naar kijken.” In het hem voorgelegde contract met de afvoerende partij laat hij de omschrijving ‘bouwafval en dergelijke’ ongewijzigd en keurt het stuk goed op briefpapier van Stibbe, Blaisse & De Jong.

Koeman heeft het na de jaren tachtig niet afgeleerd om wet- en regelgeving naast zich neer te leggen als het zijn eigen optreden betreft als advocaat. Hij heeft bijvoorbeeld Schiphol en Haarlemmermeer willens en wetens geadviseerd Chipshol op onrechtmatige wijze te dwarsbomen (kijk onder: reconstructie Haarlemmermeer) en heeft willens en wetens meerdere malen de regels van het tuchtrecht geschonden door Chipshol bewust te laat of zelfs helemaal niet te informeren over acties van Schiphol. (Via deze link de reactie van Stibbe) Ook heeft hij achter de schermen een grote rol gespeeld bij de vervanging van de drie Haarlemse rechters omdat deze in zijn ogen veel begrip zouden hebben voor de positie van Chipshol, een actie waarmee de Nederlandse rechtstaat definitief en onherroepelijk is geschonden en waarvan eminente geleerden schande spraken.

Lees hier meer wetenswaardigs over mr. Niels Koeman. Is Niels Koeman een ‘consigliere’? Maakt hij gebruik van Holleeder-methodes? Het is in feite nog erger. Want hij wordt gedekt door de macht. Gerard Spong omschreef het grote verschil tussen white collar crime en blue collar crime ooit zo: “Als blauwe boorden zich op grote schaal aan een delict bezondigen, wordt de straf verzwaard. Als de witte boorden dat doen, dan wordt de wet veranderd.”