Stephanie (2)

In Stephanie (2) maken we een begin met de correspondentie tussen Hans Anker, Stephanie en ondergetekende. Dit om duidelijk te maken dat Stephanie alle gelegenheid, tijd en ruimte heeft gekregen om deze publicaties te voorkomen. MET GESPREK TUSSEN MICHA KAT EN HANS ANKER OVER ZAAK-VAATSTRA

From: Wim Dankbaar [mailto:[email protected]]
Sent: zondag 14 november 2010 13:52
To: ‘Maaike’; ‘Bauke’
Subject: Stephanie

Bauke en Maaike,

Hoe meer ik erover nadenk, hoe crucialer het wordt dat jullie het verhaal van Stephanie boven water krijgen.

Zodra Stephanie de waarheid vertelt , is namelijk het officiele verhaal van de fietsen en het tunneltje van de baan.

Daarmee wordt een doorslaggevende bres geslagen in de muren van het fort van bedrog, waarin de waarheid wordt afgeschermd.

Het verhaal van Spencer en Wietse (en dus dat van justitie) is daarmee ook finaal kapot geslagen, en zelfs al zouden ze het willen, dan kunnen ze het niet meer overeind houden.

Het kan niet anders dat daarmee een domino-effect in gang wordt gezet, dat alles boven tafel brengt.

Het staat vast dat Marianne is ontvoerd in Kollum en dat Stephanie daarbij was. Het staat bovendien vast dat zowel Stephanie als Spencer weten wie de daders zijn. Wietze waarschijnlijk ook, maar dat hoeft niet per se. In elke geval moet Stephanie de prioriteit krijgen.

Stephanie is verreweg de zwakste schakel in de ketting waar het bedrog aan hangt. Het is dus van het ALLERGROOTSTE belang dat zij de waarheid vertelt, en dat daarvoor geen middel onbenut wordt gelaten.

Ik stel voor dat jullie SAMEN een afspraak met Bert van Reemst maken, om persoonlijk bij hem langs te komen. Dus niet telefonisch de zaak uitleggen. Bert wist tot vorige week niet dat Stephanie kennis heeft van de ontvoering en dat zij degene is die Marianne voor het laatst levend heeft gezien. Jullie dienen dus aan aan zijn ouderlijke verantwoordelijkheid te appelleren dat Stephanie de waarheid moet vertellen, en dat geen enkel excuus mag bestaan om haar daarin te ontzien. Hartprobleem, angst, gezinsproblemen, NIETS! Niets kan rechtvaardigen dat Stephanie haar mond houdt. Hooguit kan er begrip worden opgebracht voor haar angst of schuldgevoel.

Draai het even om. Als Stephanie vermoord zou zijn, en jullie komen erachter dat Marianne weet wie de daders zijn en dus het recht tegenhoudt en de ouders van Stephanie in onzekerheid houdt, dan eisen jullie toch ook van je dochter dat ze de waarheid vertelt?

Als Bert zou zeggen dat Geke abuis is omdat hij zeker weet dat Stephanie om half 12 thuis kwam en niet na middernacht, dan mag dat niet geaccepteerd worden. In plaats van partij voor Stephanie te kiezen, moet hij haar natuurlijk gewoon vragen of er ook maar iets klopt van het verhaal van Geke. En dat heeft hij blijkbaar nooit gedaan. Als Stephanie zelf de waarheid niet wil vertellen, dan ga ik het doen op klokkenluideronline.is. En dat is voor de hele familie van Reemst veel slechter, dan dat Stephanie er zelf mee komt.

Mocht er nog iemand twijfelen dat Stephanie er niet bij, was realiseer je dan dat het nu bevestigd is met haar spastische gedrag dat zij er niet over wil praten omdat dit haar zoveel spanning brengt, en nota bene haar hele Hyves account opheft omdat haar broertje een brief van mij kreeg. Die brief is dus overgebracht aan Stephanie en dat wordt nog duidelijker aan de hand van het feit dat haar broertje ook zijn Hyves account heeft opgeheven.

Als het niet waar is, dan brengt het haar ook geen spanning en hoeft zij ook haar Hyves account niet op te heffen.

Besef dat Geke haar gedetailleerde verhaal nooit kan verzinnen (met welk doel?) De lekke fietsen worden door haar op VIER afzonderlijke momenten waargenomen, maar bovendien door externe factoren en getuigen bevestigd. Dick Sletering maakt melding van een lekke band van Spencer’s fiets. Spencer gaat op zoektocht op de fiets van zijn moeder. Ferry ziet hem en Wietse prutsen aan een andere fiets die niet van Spencer is. etc etc. Bovendien doet de politie niets met het verhaal van Geke, en dat spreekt ook boekdelen.

Groet,

Wim

From: Wim Dankbaar [mailto:[email protected]]
Sent: donderdag 18 november 2010 16:52
To: ‘N. de Vries’
Cc: ‘David Van Reemst’
Subject: RE: reemst

Geachte heer Anker,

Gelieve mijn bericht met uw cliënten te delen:

Beste Stephanie,

De paniekerige manier waarop je reageert, via de heer Anker, alsmede het feit dat jij en David hun Hyves account opheffen, spreekt voor mij boekdelen. Ik verwijt je niets, althans nog niets. Ik verwijt je pas iets als je niet heel binnenkort mij, je advocaat of de ouders van Marianne exact vertelt wat er die avond gebeurd is.
Dat mogelijke verwijt zal ik niet onder stoelen of banken steken.

Ik weet dat je helemaal niet door Feik verkracht bent. Wel weet ik dat je met Feik en Spencer in het Filtsje was toen zij ruzie hadden. Ook weet ik dat jij en Tineke erbij waren toen Feik de ventielen uit de fietsen van Spencer en Wietze trok. Ook weet ik dat jij en Marianne rond middernacht bij die fietsen stonden en dat jij Marianne niet hebt verteld dat die fietsen lek waren, terwijl je dat wel wist. Ook weet ik dat je die avond zodanig overstuur thuis kwam dat je ouders tegen elkaar zeiden: “Hier klopt iets niet, hier is iets gebeurd.” Kortom, ik weet dat jij getuige was van de ontvoering van Marianne door onder meer Feik. Ik weet dat hetgeen er is gebeurd inhield dat jij getuige was van de gewelddadige ontvoering van Marianne. Ik weet dat je niet overstuur was van een vermeende verkrachting door Feik. Ook weet ik dat zowel Feik als Ali nog datzelfde weekend van 1 mei 1999 door justitie heimelijk zijn weggesluisd, dus ver VOOR jouw aangifte van de zogenaamde verkrachting. Ook weet ik dat jij datzelfde weekend je haar hebt laten verven door Tineke, daags nadat je het trauma van Feik’s “verkrachting” moest verwerken. Ook weet ik dat zij heeft gezegd dat je niet verkracht bent en dat je niet blij was met het telefoontje van haar moeder naar de politie.

Ik weet ook wat je tegen Henk hebt gezegd en dat je dreigbrieven van Feik hebt ontvangen. Mijn conclusie is derhalve dat je je hebt laten gebruiken door Feik om Marianne bij die fietsen te krijgen. Dat je je dus medeschuldig voelt aan de de dood van Marianne en dat je daarom al die tijd niet naar voren hebt durven komen met de waarheid. Dat begrijp ik dan ook best.

Maar ik begrijp het niet als je nu niet alsnog de waarheid vertelt. Dat je een hartkwaal hebt en dat als excuus gebruikt, interesseert mij daarbij NIETS. Je kunt paardrijden en kinderen krijgen. Dat heeft jouw hart ook overleefd. Weet je wiens hart niet meer klopt? Dat van Marianne! Degenen die daarvoor verantwoordelijk zijn, ken jij maar al te goed. Om nog maar te zwijgen over het hart van haar ouders. Jouw “precaire gezondheidssituatie” zoals je advocaat het noemt is, vind ik wat minder belangrijk dan jouw verzwijging over de ware toedracht over de moord op Marianne.

Heeft David ook een hartprobleem? Moet hij vanwege alle stress die dit soort informatie kennelijk brengt, ook zijn Hyves account opheffen?

Kollum is een kleine gemeenschap. Tot op heden hoef je alleen weg te kijken als je Geke tegenkomt. Ik kan je toezeggen dat je na mijn publicatie veel meer dorpsgenoten uitleg moet geven.

Beste Stephanie, dat wil jij niet. Het zal jouw woord tegen het mijne zijn, en ik kan je nu al verzekeren dat ik mijn woord zeer gedegen en journalistiek verantwoord kan onderbouwen.

Met vriendelijk groet,

Wim Dankbaar

PS: Voor u, Hans Anker, heb ik ook een boodschap, maar die zal ik u separaat doen toekomen. Blijkbaar was u niet in staat om de vreselijke “geweldaddige” verkrachting van Stephanie door Feik in diezelfde nacht dat Marianne werd verkracht en vermoord, vervolgd te krijgen, evenmin de navolgende artikel 12 procedure. Ondanks dat uw “broek er van afzakte”. Feik, het vriendje van uw cliënt, had het kennelijk nogal druk die nacht.

From: Wim Dankbaar [mailto:[email protected]]
Sent: vrijdag 26 november 2010 19:41
To: Hans Anker
Cc: Van Reemst

Subject: RE: Van Reemst

Geachte heer Anker,

Uw brief aan Stephanie is geen getrouwe weergave van de feiten. Ik heb NOOIT gesteld dat ik wil blijven proberen in contact te komen met Stephanie.

Wat ik stel, is dat Stephanie de ouders van Marianne Vaatstra eens moet vertellen wat er die nacht precies gebeurd is.

In feite heb ik weinig toe te voegen aan de publicatie zoals ik die voorgelegd heb aan zowel u als Stephanie. Daar zit naar mijn mening geen woord Spaans tussen.

Echter omdat ik ook wel zie dat deze publicatie DEVASTATING is voor Stephanie en ook haar ouders, wil ik, ook in haar belang, eerst alle middelen benutten om op een niet gedwongen wijze de waarheid te vertellen.

Uw briefje aan Stephanie vind ik in feite nogal laf. Eerst stuurt u mij op hoge poten uit haar naam een brief waarin u mij allerlei naar en ongepast gedrag aanwrijft. Het woord “onrechtmatig” valt zelfs. En in uw gesprek met Micha Kat heeft u het over “enorm lastigvallen”, “agressief”, en “het blijft niet bij 1 email”, en nu trekt u uw handen van Stephanie af en moet zij maar snel een andere advocaat zoeken? Het komt erop neer dat u mijn punt nog onderschrijft ook, want als Stephanie relevante informatie heeft “over het overlijden van Marianne” dan schrijft u haar dat zij dat moet vertellen, maar vooral niet aan u, maar aan een nieuwe advocaat. Klets! Zij moet dat aan de hoogst belanghebbenden vertellen, zijnde de ouders van Marianne die zij al 11 jaar in het ongewisse houdt! Diezelfde ouders die u ook heeft bijgestaan om de waarheid boven tafel te krijgen.

Waarom heeft zij uberhaupt een advocaat nodig? Om te zorgen dat zij niet hoeft te vertellen wat zij weet? Of om mij van het lijf te houden omdat mijn beleefde bezoek en enkele vraag, onrechtmatig , agressief en enorm lastigvallen zou zijn? Vindt u het gek dat ik aan die suggestie aanstoot neem?

Dat kunnen Stephanie en David u nooit zo verteld hebben. Zoals ik het in mijn conceptpublicatie vertel , zo is het exact gegaan! En als Stephanie en David dat willen ontkennen of anders weergeven, dan moeten ze dat vooral doen. Dan komt er ook nog liegen bij. U zegt dat Stephanie u naar aanleiding van mijn bezoek u “in paniek” heeft gebeld. Vraagt u haar dan niet waar die paniek op is gebaseerd? Vraagt u dan niet wat ik haar gevraagd heb? Vraagt u dan niet hoe die “agressieve”, “lastige” visitatie in zijn werk ging, voordat u besluit mij namens haar een brief te schrijven, waarin u mij de pan uitveegt?

Inmiddels weet u ook wat ik stel, en wat Stephanie allemaal onder de pet houdt, of denkt te moeten houden. Ik zal u en Stephanie voor eens en voor altijd heel duidelijk maken wat ik wil, zodat daar voor niemand twijfel over kan blijven bestaan: Ik wil dat die schoften, die beesten, die Marianne hebben ontvoerd, hebben gemarteld, vastgebonden, vaginaal en anaal meervoudig hebben verkracht, haar vervolgens de strot hebben doorgesneden en als oud vuil in een weiland hebben neergesmeten, worden gepakt en berecht! Stephanie weet precies wie dat zijn! Bovenal wil ik dat de schoften die deze gestoorde stakkers een geheime vrijgeleide hebben gegeven, zijnde de huidige bazen van Justitie, Harm Brouwer en Joris Demmink, worden gepakt en berecht!

En als u dat niet wilt, dan moet u mij niet voorhouden dat u het zo belangrijk vindt dat deze zaak tot een oplossing komt!

Dan meldt u dat u Stephanie ooit heeft bijgestaan in een “beweerde verkrachting”. Een beweerde verkrachting? Door wie werd die verkrachting dan beweerd? Door Stephanie toch? Volgens de politie was het zelfs een “ernstige verkrachting” en volgens haar vader was het een “gewelddadige verkrachting” waarbij zij ook nog zodanig gewond is geraakt dat zij nog maanden bij de fysiotherapeut heeft gelopen. En u kunt Feik niet veroordeeld krijgen omdat er volgens het OM geen sprake was geweld en dwang? Gebrek aan bewijs? Het is toch gewoon een lachertje?

Welnu, als dit allemaal gezegd is, en dat is het, door alle betrokkenen, justitie, de ouders, en het OM, zou ik mij als cliënt behoorlijk geschoffeerd voelen als mijn eigen advocaat het een “beweerde verkrachting” noemt. Aan de andere kant geeft het ook wel weer voeding aan mijn stelling dat Stephanie helemaal niet verkracht is en dat die verkrachting inderdaad slechts “beweerd” is. Met andere woorden: Ingestoken en verzonnen, om een zaak te creëren om het verhoor en de DNA afname van Feik in verband met de moord op Marianne achteraf te verklaren. Het is toch logisch dat men de wereld niet kon vertellen dat Feik al in het weekend van 1 en 2 mei was verhoord in verband met de moord op Marianne, dat zijn DNA was afgenomen, en dat hij vervolgens op maandag 3 mei stiekem is weggesluisd door justitie en het COA, waarvan de bazen destijds respectievelijk Harm Brouwer en Joris Demmink waren? Of wist u dat allemaal nog niet? Wat heeft het OM u allemaal verteld over het verhoor van Feik naar aanleiding van de aangifte van Stephanie voor haar “verkrachting” van Feik? Hoe kan hij verhoord zijn en vier dagen in hechtenis hebben gezeten naar aanleiding van deze aangifte? Heeft u zich nu wat op de mouw laten spelden of weet u u ook wel beter? U weet toch ook, als gerenommeerde advocaat, dat een verdachte van een later geseponeerde verkrachting niet vier dagen kan worden vastgehouden zonder toestemming voor verlenging van een rechter- commissaris? Wat is dit allemaal voor ingestoken gelul? Of kunt u mij daadwerkelijk bevestigen dat Feik 4 dagen is verhoord naar aanleiding van de aangifte van Stephanie? U was tenslotte haar advocaat, toch? Was er dan ook de interventie van een rechter-commissaris om hem twee dagen langer vast te houden? En als de verdenking dusdanig ernstig was, waarom heeft u hem dan niet veroordeeld kunnen krijgen? Waarom is deze eikel, in elk geval de niet vervolgde, vrijgesproken “verkrachter” van Stephanie, zo niet de moordenaar van Marianne Vaatstra, volgens de minister in 2000 “regulier gehuisvest” in Nederland? Vindt u dat normaal? Heeft u daar helemaal geen gewetensknoop over?

Wist u trouwens dat het verhoor van Stephanie begon omdat de politie haar wilde spreken in verband met de moord op Marianne? Dat betekent toch al dat de politie had begrepen dat zij daar meer over wist? Heeft u zich dat nooit afgevraagd? Maar het eindigt dan in een aangifte wegens verkrachting tegen haar vriendje Feik? De jongen die door justitie zelf stiekem twee weken eerder was gesmokkeld. Denkt u werkelijk dat Stephanie de politie niets verteld heeft over de moord op Marianne? Maar dat zij in plaats daarvan heeft gezegd: Marianne heb ik niet gezien, maar ik ben die avond wel door Feik verkracht! En waar hij nu zit weet ik niet! Vraag ik me ook niet af!

Voorts zegt u dat u niets begrijpt van mijn voorstel om een bemiddelende rol te spelen tussen de ouders van Marianne en Stephanie. Ik denk dat u dan de enige Nederlander bent die dat niet begrijpt. U heeft beide partijen vertegenwoordigd, beiden zijn zoals u het zegt “slachtoffer” en nu weet u dus ook dat Stephanie cruciale kennis bezit over de daders en de ware toedracht. Kennis, die tot de oplossing van de moord zal leiden en het officiële leugenachtige verhaal van Spencer en Wietse, gesteund door Justitie, onderuit haalt. Het verhaal dat zij Marianne tot halverwege haar huis hebben begeleid op een gestolen fiets. Nogmaals, Stephanie weet als geen ander dat dit verhaal gelogen is. Omdat zij met eigen ogen heeft gezien hoe en door wie Marianne uit het dorp ontvoerd is in een auto. En dan zegt u dat de zaak u aan het hart gaat, dat de waarheid boven tafel moet komen, maar niet wilt bemiddelen tussen uw voormalige cliënten?

Laat ik het eens onparlementair zeggen: Ik vind uw opstelling ronduit hypocriet! U zit maar te draaien en te kronkelen om vooral geen verantwoordelijkheid te hoeven nemen in deze kwestie. Om die verantwoordelijkheid van u af te schuiven. Daarbij uw cliënten in de kou zettend. U zit aan de ene kant te jammeren dat u juridisch niks te maken heeft met de kwestie, en aan de andere kant put u zich uit in pleidooien dat de waarheid over deze gruwelijke moord eens boven tafel moet komen. Maar u wijst elke rol die u daarin kunt spelen van u af, terwijl u daarin de meest aangewezen partij zou kunnen zijn. U kunt wel zeggen dat betrokken partijen elkaar zelf kunnen benaderen, maar waarom is dat in die 11 jaar sinds de moord dan nog niet gebeurd? Het gaat hier helemaal niet over een juridische verantwoordelijkheid, het gaat hier om een MORELE plicht, die u, naast een juridische verantwoordelijkheid, naar mijn mening en zelfs naar uw eigen zeggen, wel degelijk heeft, maar waar u zich naar mijn indruk snel vanaf maakt.

Met belangstelling volg ik de huidige TV documentaire over u en uw tweelingbroer. Het beeld dat daarin geschetst wordt, rijmt helemaal niet met uw opstelling in deze zaak.

Alleen al de paniekerige reacties van Stephanie en de rest van haar familie – via u – en uw daarop volgende terugtrekkende beweging, is al tekenend genoeg. Want ook u bestrijdt op geen enkele wijze de strekking van de publicatie zoals ik die aan u en uw cliënten heb voorgeschoteld. Als u werkelijk meent dat mijn gedrag, handelwijze en/of publicatie ongewenst en onrechtmatig is, dan moet u mij namens uw cliënten aanklagen wegens smaad of laster. En dat zijn wel degelijk strafrechtelijke feiten, geen civiele, waartegen u kunt optreden. Maar dat doet u niet. Integendeel, u geeft mij zelfs de facto gelijk door Stephanie erop te wijzen dat als zij de door mij bedoelde kennis heeft, die informatie aan een andere advocaat moet geven, maar niet aan u, omdat u haar zegt niet meer te kunnen bijstaan. Waarom niet?

Van smaad of laster, ik neem die termen zelf maar in de mond, kan dan ook geen sprake zijn, want ook uw cliënten bestrijden op geen enkele wijze de door mij gestelde feiten die ik hen en u, in de veronderstelling dat u zich, na mijn ontvangst van uw brief, heeft gesteld om hun belangen te vertegenwoordigen, nota bene heb voorgelegd voor commentaar, wederhoor en/of correcties. Sterker, het feit dat niemand zich verweert tegen de in mijn publicatie genoemde feiten, doet die publicatie aan kracht winnen. Het aloude adagium “Wie zwijgt stem toe” is dan meer dan ooit van kracht!

Ik ben mij er terdege van bewust dat deze publicatie verwoestend zal ingrijpen op het prive leven van Stephanie en haar naasten. Zeker wanneer deze publicatie opgepakt wordt door landelijke media. Vooral in een hechte, kleine gemeenschap van een Fries dorp als Kollum waar iedereen elkaar kent. Heel die gemeenschap, die grotendeels ook heeft meegedaan aan de stille tocht voor Marianne met witte ballonnen, zal denken: Jezus, Stephanie , waarom heb jij al die jaren je mond gehouden? Terwijl je de waarheid wist? Waarom heb je de ouders van Marianne, en ook ons, al die jaren in onzekerheid en verontwaardiging gelaten? En waarom hebben je ouders niet ingegrepen?

Waarom zou ik dit gunnen aan dit meisje met haar hartkwaal? Juist daarom wil ik alle middelen aangrijpen om tot een voor haar betere oplossing te komen. Een oplossing waar u niet aan mee lijkt te willen werken. Juist het feit dat u en Stephanie mijn publicatie niet weerspreken, terwijl ik u die wel voorleg, zal extra legitimiteit aan die publicatie geven.

Ik vind mijzelf tot nu heel erg netjes en consideratie met Stephanie. Zij en de haren mogen blij zijn dat ik haar nog zoveel ruimte biedt.

Stephanie heeft natuurlijk uiteindelijk helemaal geen verweer. Zij kan immers niet ontkennen dat zij die avond is uitgegaan in Kollum. Zij kan immers niet ontkennen dat Feik, die ik verantwoordelijk stel voor de moord op Marianne, haar vriendje was. Zij kan immers niet ontkennen dat zij overstuur thuiskwam. Wat moet zij dan zeggen? Feik was niet mijn vriendje? Ik heb Marianne niet gezien die avond? Ik kwam overstuur thuis omdat Feik mij “gewelddadig” verkracht heeft? Maar mijn advocaat Hans Anker kon het niet bewijzen? Ik heb mijn haar geverfd de volgende dag omdat ……, ja waarom eigenlijk, dat weet ik zelf ook niet? Kortom, ze gaat verschrikkelijk nat als zij werkelijk in een gedwongen situatie komt dat zij de waarheid over die avond moet vertellen. Dat gunt u dat meisje toch ook niet? Is het dan niet veel beter, en in het belang van alle betrokkenen dat u de partijen tot elkaar brengt en de zaak tot een oplossing wordt gebracht zonder schade voor Stephanie en haar geliefden?

Als Stephanie, al of niet met steun van haar ouders, niet wil meewerken om haar verhaal te doen aan de ouders van Marianne, dan zal niet alleen mijn publicatie volgen, maar zal ik er ook alles aan doen om de ouders van Marianne te bewegen om een voorlopig getuigenverhoor af te dwingen voor Stephanie. Dat zal al helemaal niet uit de publiciteit te houden zijn. Dat is gewoon groot nieuws: Ouders Vaatstra willen cruciale getuige horen over daderkennis!

Heel Nederland zal dan zeggen: Waarom moet jij gedwongen worden om de waarheid te vertellen, Stephanie? Waarom vertel je die waarheid niet vrijwillig?

Dit moet Stephanie toch niet willen? Dit moet toch niemand willen?

Mvg

Wim

Gesprek tussen Micha Kat en Hans Anker beluistert u hier

Wordt vervolgd in Stephanie (3)