Rechter verzet zich tegen advocaten-boek

WESTENBERG: MIJN EER EN GOEDE NAAM WORDEN AANGETAST

nu met alle bijbanen van deze buitengewoon druk bezette rechter

“Bij grote claims leert de ervaring dat Nederlandse rechters nerveus worden. Er gaan opeens gekke dingen gebeuren, zoals rechters die uitvoerig met advocaten gaan bellen over de zaak. In de Chipshol-zaak is dat ook gebeurd met mr. Westenberg van de Haagse rechtbank. Nederland lijkt wel te klein voor grote claims. Iedereen kent elkaar. Laten we dat een variant noemen van ons poldermodel.”
Dit citaat aan het einde van het vierde hoofdstuk van het boek Topadvocatuur van journalist Micha Kat, afkomstig van de ervaren ’topadvocaat’ Hugo Smit, partner bij Simmons & Simmons Trenite in Rotterdam, was voor de genoemde rechter J.W. Westenberg aanleiding een advocaat in de arm te nemen en een brief te sturen naar Smit, auteur Kat en de uitgever van het boek.

Mr. H. Boukema van Pels Rijcken & Droogleever Fortuijn stelt hierin: “Mr. Westenberg maakt bezwaar tegen beweringen in het boek Topadvocaten (de titel is foutief; een blunder van deze advocaat) met de strekking dat hij zich niet als onafhankelijk en onpartijdig rechter heeft opgesteld in procedures waarbij mr. Smit betrokken was. Mr. Westenberg werpt die aantijging verre van zich. Hij maakt bezwaar tegen de aantasting van zijn eer en goede naam. Ik nodig u uit mij met een termijn van tien dagen aan te geven op grond waarvan u een rechtvaardiging voor de gesignaleerde aantijgingen meent te hebben.” Deze termijn verliep op 12 april maar sedert is niets meer van Boukema vernomen.
Mr. Westenberg heeft de Haagse rechtbank (waar hij vice-president was) inmiddels verlaten en maakt thans onderdeel uit van de zogeheten Vliegende Brigade van rechters die her en der in het land brandhaardjes moeten blussen.

Volgens de auteur van het boek Kat is er ‘meer dan voldoende bewijs’ om aan te tonen dat Westenberg in de procedure in kwestie (inzet was de macht over talrijke hectares grond rond Schiphol; het ging om honderden miljoenen) partijdig is geweest en vooringenomen. Zo beschikt hij over bewijzen dat Westenberg alvorens vonnis te wijzen uitvoerig heeft gebeld met de advocaat van een van de partijen. Ook wijst hij erop dat Westenberg zich uiteindelijk uit deze zaak heeft moeten terugtrekken nadat er een wrakingsverzoek tegen hem was ingediend. Westenberg zou door zijn extreem partijdige optreden in deze zaak (ondermeer schofferen en interrumperen van advocaat Smit van Chipshol terwijl de wederpartij ruim baan kreeg) waarover uitgebreid is gecorrespondeerd met de toenmalige rechtbankpresident Van Delden zelfs gedwongen zijn geweest zijn toppositie op de Haagse rechtbank op te geven zodat hij zijn dagen nu moet slijten als lid van de in weinig aanzien staande Vliegende Brigade.

Naast en bovenop dit alles zijn er ook nog persoonlijke banden bloot te leggen tussen Westenberg en de door hem bevoordeelde procespartij; zo waren Westenberg en Harry van Andel, de voornaamste tegenstander van Chipshol in de machtsstrijd om de dure gronden rond Schiphol, jarenlang buurmannen aan de Dunne Bierkade in Den Haag. Westenberg is tevens een van de zeer weinige rechters in ons land die weigeren afstand te doen van hun commissariaten. Westenberg is in elk geval commissaris (zie ook zijn talrijke andere bijbanen) bij Holland Engineering Consultans in Alphen aan den Rijn. Het wordt als onwenselijk gezien dat rechters commissariaten bekleden, maar Westenberg grossierde erin: op een gegeven moment had hij er vijf tegelijk. Telefonisch geeft de rechter aan dat er inmiddels vier ‘niet meer lopen’. Het extreme aantal nevenfuncties dat deze rechter er thans nog op nahoudt doet de vraag opwerpen waar Westenberg nog tijd vindt voor zittingen, laat staan voor ampele overwegingen die een goed onderbouwd vonnis vooraf dienen te gaan.

Het geval-Westenberg komt bovenop andere zaken die een sterke wissel trekken op de integriteit van de zittende magistratuur in Nederland. Bij de rechtbank in Amsterdam (begin maart) bleek een rechter een onmogelijk vonnis te hebben gewezen om zijn broer, een projectontwikkelaar, uit de wind te houden en een ex-vice president van de rechtbank te Maatstricht lijkt thans middels klassenjustitie extreem mild te worden gestraft voor zedendelicten in de sfeer van kinderporno.