Rechtbank Haarlem liegt in eigen persbericht
HAARLEMSE RECHTBANK MOET TOEVLUCHT NEMEN TOT DE LEUGEN
De rechterlijke macht in Nederland trilt op zijn grondvesten. Dat mogen we toch wel concluderen na de spectaculaire advertentie van gebiedsontwikkelaar Chipshol in de Volkskrant en het Haarlems Dagblad. Nog nooit eerder werd de onafhankelijkheid van onze rechterlijke macht, een van de belangrijkste (zo niet de belangrijkste) waarborgen in onze samenleving, immers zo openlijk en zo fundamenteel ter discussie gesteld. Complete paniek dus, niet alleen in Haarlem, maar ook in Den Haag waar despoot Bert van Delden als een middeleeuwse monarch met kunst en vliegwerk probeert de illusie van kwaliteit van onze rechterlijke macht overeind te houden. Dit wordt met alle schandalen van de laatste jaren echter zo’n wanhopihe missie, dat Van Delden en de rechterlijke macht hun toevlucht moeten nemen tot intimidatie en leugens om de criticasters van repliek te dienen. Hierbij vallen ze in hun eigen zwaard: want juist door deze kamikaze-strategie van de juridische bobo’s wordt het vertrouwen nog weer meer ondermijnd! Een goed voorbeeld van hoe dit proces werkt is het leugenachtige persbericht dat de Haarlemse rechtbank deed uitgaan na de kritiek van Chipshol op het vervangen van het complete college dat moet beslissen over de hoogte van de schadevergoeding die Schiphol moet betalen.
Hoezo ‘leugenachtig’? Een rechtbank die liegt, dat kan toch helemaal niet? Hieronder wordt uiteeingezet op welke punten de rechtbank valse informatie verspreidt.
1. De rechtbank verdedigt de vervanging van het complete college van drie rechters die eerder hadden bepaald dat Schiphol volledig aansprakelijk is (en die dus blijkbaar ‘pro-Chipshol’ zouden zijn) door te wijzen op ‘geformaliseerd rechtbankbeleid’ dat de rechters er toe zou verplichten ‘regelmatig van sector en daarmee van werkveld te wisselen’ (‘rouleren’). Met andere woorden: de rechters konden hoog of laag springen: volgens staand beleid was het moment blijkbaar gekomen om te verkassen naar een andere sector. Onjuist. Want wat lezen we op de website van Justitie zelf? “De rechtspraak is een uitstekend werkgever. Op alle niveaus in de organisatie krijg je de kans om te werken aan je verdere ontwikkeling. Zowel in de breedte als in de diepte. Naast diverse cursussen en opleidingen die je kunt volgen, kun je bijvoorbeeld gebruikmaken van de mogelijkheid om te rouleren tussen de verschillende sectoren en zo je kennis, kunde en ervaring vergroten“. Hieruit blijkt duidelijk dat het ‘rouleren’ inderdaad een recht is maar zeker geen plicht. Dit zou impliceren dat het complete college uit eigen beweging zijn ‘recht’ op ‘rouleren’ heeft ‘geclaimd’ om niet langer betrokken te hoeven zijn bij de Chipshol-zaak waar ze reeds vier jaar intensief mee bezig zijn en die thans de ontknoping nadert. Ondenkbaar.
2. De rechtbank weespreekt kritiek op de omstandigheid dat er door de vervanging expertise verloren gaat en dat rechters voorafgaand aan roulatie normaalgesproken belangrijke lopende zaken (mogen) afmaken door erop te wijzen dat het bepalen van de hoogte van de schade ‘een nieuwe zaak’ is. Dit is toch werkelijk stuitend en schaamteloos. Het is immers nu juist een van de essentialia van het zijn van rechter dat je niet alleen de schuld van een partij vaststelt of de onrechtmatigheid van diens handelen, maar ook de straf en de sanctie bepaalt. De rechtbank Haarlem zegt nu in feite: er zijn twee rechters nodig, een voor het vaststellen van onrechtmatigheid en een ander voor het bepalen van de sanctie. Vertaald naar het strafrecht: de ene rechter moet vaststellen of Ernst L. de weduwe heeft vermoord en dan wordt iedereen vervangen en moet een nieuw ‘gerouleerd’ college met de bestuursrechterlijke dossiers nog tussen de oren gaan beslissen hoe lang hij achter de tralies moet? Beseffen de Haarlemse rechters wel hoe diep zij zijn gezonken in hun gretigheid de zittende macht en de Schiphol-lobby van dienst te zijn ten koste van hun eigen onafhankelijkheid? Bronnen binnen de rechterlijke macht hebben ons er inmiddels op gewezen dat het vaststaand beleid is dat rechters voorafgaand aan een roulatie belangrijke dossiers inderdaad afmaken.
3. Stel dat er inderdaad sprake zou zijn van ‘verplichte roulatie’ (wat dus niet het geval is), dan is het ondenkbaar dat alle drie de zogenaamde ‘pro-Chipshol-rechters’ tegelijkertijd zouden moeten rouleren. De drie verschillen immers hemelsbreed van elkaar qua ervaring en leeftijd. Voorzitter Monster is bijvoorbeeld een ‘oudgediende’ terwijl rechter Wapke Veldhuijzen van Zanten pas kort bij de rechterlijke macht werkt na een carriere in de advocatuur bij Houthoff Buruma en Boekel de Neree.
4. Voor een dergelijke ‘roulering’ die dus volgens de Haarlemse rechtbank het rechtstreeks gevolg is van ‘geformaliseerd beleid’ is geen precedent aan te wijzen. Nooit eerder in de Nederlandse rechtspraak werd een compleet college dat op het punt stond een partij tot een enorme boete te veroordelen (of in welke andere grote zaak dan ook) op het ‘moment supreme’ opeens ‘gerouleerd’. Dat deze ‘partij’ in dit geval het staatsbedrijf Schiphol is zal hier ongetwijfeld een grote rol spelen: blijkbaar mogen de rechters van de Haarlemse rechtbank de belangen van de staat en van de luchthaven niet schaden. Dat de nieuwe rechters (die blijkbaar ook allemaal moesten ‘rouleren’) zijn uitgekozen op hun pro-Schiphol houding blijkt al direct uit het feit dat zij het deskundigenrapport van drie zwaar belangenverstrengelde ‘deskundigen’ reeds direct bestempelden als ‘onafhankelijjk’ terwijl note bene het Amsterdamse Hof dezelfde deskundigencommissie heeft afgeserveerd als partijdig.
Al met al is het een enorme schande dat een rechtbank dergelijke valse informatie moet verspreiden om het eigen verlies van onafhankelijkheid goed te praten of althans pogingen daartoe te ondernemen. Maar Bert van Delden zal tevreden zijn. De kou lijkt immers voorlopig even uit de lucht. Lijkt.
