Peter R. de Vries en Robert Horchner

Het is zeker te prijzen in Peter R. de Vries dat hij als journalist ‘contrair durft te gaan’ aan wat hij eerder in zijn uitzendingen heeft gemeld. Dat zouden meer journalisten moeten doen. Ook ik heb me de zaak van Robert Horchner zeer aangetrokken. Sterker: deze site was een van de eerste media die over de zaak publiceerde eind 2003 in een van de eerste stukken van deze website die in oktober 2003 de lucht in ging. Het stuk is geschreven door Henk Rijkers van het Katholiek Nieuwsblad. Deze site heeft zelfs een oproep aan lezers gedaan geld te storten om de Poolse advocaat van Horchner mede te betalen. Het was zeker voor insiders een spannende en verassende uitzending van Peter R. gisteravond, maar om nou te zeggen dat de zaak-Horchner hiermee van tafel is…. dat gaat te ver. Zelf ben ik me als juridisch journalist intensief met de zaak gaan bemoeien toen het Europees Arrestatie Bevel (EAB) in beeld kwam. Dit is juridisch nieuw terrein en dus is uiterste waakzaamheid geboden: nog nooit was een Nederlands staatsburger op grond van het EAB aan Polen uitgeleverd. Verdiende Robert Horcher de eerste te zijn? Zoals de feiten nu liggen absoluut niet. In dat licht was de uitzending van Peter R. gekleurd en soms zelfs demagogisch. Want De Vries liet cruciale informatie weg.

Hij laat de oren verrassend diep hangen naar de woorden van een Poolse officier van justitie die zijn eigen zaak bepleit, maar laat onvermeld dat de Amsterdamse rechtbank de uitlevering van Horchner aanvankelijk helemaal niet zag zitten. Het Poolse verzoek was veel te slecht onderbouwd en er was te weinig aanwijzing voor schuld. Toen werden opeens twee van de drie rechters vervangen en zie: plots had men geen behoefte meer aan nadere uitleg en werd de uitlevering van Horchner afgehamerd alsof het ging om een winkeldiefstal. Advocaat Cees Korvinus heeft me beschreven dat hij de houding van de nieuwe rechters als ronduit vijandig heeft ervaren, heel anders dan die van de oude rechters. Een van deze rechters had nota bene een levensgroot belangenconflict omdat ze enkele maanden eerder nog werkte voor het kantoor van de landsadvocaat dat de Staat bijstaat in de claimzaak die Horchner tegen de Staat heeft aangespannen wegens het vervalsen van telefoontaps! Tegen haar heeft Korvinus een klacht ingediend bij de Hoge Raad. Ik heb die alarmerende rechterswisseling (rechters mogen tijdens een zaak niet worden vervangen) nader onderzocht en de Amsterdamse rechtbank kon er geen sluitende verklaring voor geven. Ik blijf denken dat de Staat van Horchner afwilde en de ’truc’ met het EAB samen met de Polen heeft beraamd in de keukens van de EU… Want come on, een soft drugs-delict in 1999 kan toch nooit voldoende zijn om een Nederlands staatsburger uit te leveren aan de hyena’s? Zo’n uitlevering komt alleen tot stand bij personen die ‘gezocht’ worden door het systeem. Want een ‘normale’ overheid staat voor en beschermt haar eigen burgers.

Daarbij komt dan nog dat de oude drugszaken van Horchner deel uitmaakten van het XTC-dossier waarop hij dus twee maal is vrijgesproken. Juridisch zijn die oude softdrugs-zaken dus ‘dood’ en het is erg kinderachtig en zelfs een beetje malicieus van Peter R. deze oude zaken nu zo keihard in het gezicht van Horchner terug te smijten. Het OM had er jaren eerder iets mee kunnen of moeten doen maar liet dat blijkbaar na. Stel dat iemand in 2000 is vrijgesproken van pedofilie: ga je hem dan het kijken naar kinderpornofilms in 1995 voor de voeten werpen? Maar laat een ding duidelijk zijn: Horchner heeft een cruciale communicatie-fout gemaakt. Want je kunt je alleen presenteren als ‘slachtoffer van het systeem’ als je zelf honderd procent eerlijk bent. En dat is Robert Horchner niet geweest.