Pedo’s nemen de macht over! Capitulatie!

Klokkenluideronline onthult: het eerste Nederlandse pedo-kabinet! * Een overzicht van de carriere van pedo-rechter Vieze Fokke Fernhout

Verbijsterend. De Telegraaf -ja, ere wie ere toekomt, nu ook nog die postings plaatsten over Joris Demmink!- onthult vandaag dat Fokke Fernhout, de pedofiele oud- vice president van de rechtbank Maastricht die werd veroordeeld voor het in bezit hebben van gigantische hoeveelheden kinderporno, zich als ‘ervaringsdeskundige’ buigt over een kinderporno-strafzaak! De lobby om de crimineel Fernhout linksom of rechtsom weer op het pluche te hijsen -hij kreeg reeds een goudgerand docentschap aangeboden te Maastricht- kent geen scupules! Zien we achter de briljante carriere (zie onderaan dit stuk) van de veroordeelde pedofiele jurist Fernhout de hand van Justitie-SG Joris Demmink? Als het zo door gaat, krijgen we binnenkort het eerste Nederlandse pedo-kabinet Demmink-1! Met Joris Demmink als premier, Fokke Ferhout als minister van Justitie, Joost Tonino als minister van Gezins- en Jeugdzaken, Maurice Lippens als minister van Economische Zaken (is dit rechtmatig, Joris van Manen? Ik doe een beroep op satire!),

Hans Holthuis komt terecht op Buitenlandse Zaken, op onderwijs zien we verschijnen de ‘pedo-professor’ Ger van Roon, het ministerie van Defensie zal worden bemand door mr. Frits Salomonson -heeft reeds een briljante militaire carriere achter de rug, binnenkort meer over hem op deze site- en voor al die andere ministeries zijn vast ook wel voldoende getalenteerde pedofielen te vinden! Blijkbaar is het pedo-tij in den lande niet meer te keren. Joris Demmink slaakt een zucht van verlichting: wie maakt hem wat? Niemand! Wat heeft hij te vrezen? Niets!

De strapatsen van pedo-rechter Fokke Fernhout: de feiten rond Fokke

22 oktober 2001: Fokke Fernhout, vice-president van de rechtbank te Maastricht, raakt in opspraak als een elektricien bij een verbouwing van zijn huis ‘onder de vloer’ (diverse bronnen) ‘gigantische hoeveelheden’ kinderporno aantreft. Hij legt zijn werkzaamheden bij de rechtbank per direct neer.

16 augustus 2002: De Faculteit der Rechtsgeleerdheid van de Universiteit van Maastricht biedt de pedo-rechter een ’tijdelijke aanstelling als onderzoeker’ aan.

25 maart 2004: De rechtbank te Arnhem veroordeelt de pedo-rechter tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van drie maanden en een geldboete van 2500 euro. Zowel het OM dat 15 maanden eiste met vijf voorwaardelijk als de pedo-rechter gaan in hoger beroep.

1 augustus 2004: Dienstverband van de pedo-rechter met de Universiteit van Maastricht wordt beeindigd wegens zijn veroordeling.

24 april 2006: Het Hof te Arnhem veroordeelt de pedo-rechter tot een maand voorwaardelijk. De boete komt te vervallen.  De pedo-rechter tekent cassatie aan.

23 januari 2008: De Hoge Raad vernietigt het arrest van het Hof Arnhem omdat ‘er twijfel is aan de wijze waarop een deskundige de leeftijd van de kinderen heeft bepaald’ die op de CD-roms en de diskettes van de pedo-rechter staan. De zaak wordt terugverwezen naar het Hof Den Haag.

11 juli 2008: Het Haagse Hof oordeelt dat de pedo-rechter weliswaar schuldig is maar geen straf hoeft te krijgen omdat hij  ‘door zijn ontslag bij de rechtbank reeds genoeg is gestraft’.

10 september 2008: Aan het licht komt dat de pedo-rechter in opdracht van de Universiteit van Maastricht (waar hij dus formeel is ontslagen) adviezen geeft in het kader van het Project Gerede Twijfel over een kinderporno-zaak.