Meet Willem ‘van God los’ Vermeend
Hij is een beetje van God los geraakt de afgelopen tien jaar. Van voren wist Willem vaak niet meer naar welke afspraak bij welke bijbaan hij van achteren op weg was. “Waar gaan we nu weer heen, chauffeur? VNO-NCW? Randstad Holding? Free Record Shop? Imtech? Universiteit Maastricht? Industriebank LIOF? Advocatenkantoor DLAPiper? Erasmus Universiteit? PvdA? Ik ben ’t effe kwijt, Karel!” Karel antwoordde: “Nee meneer, we zijn op weg naar Afab! De financieel dienstverlener waar u verantwoordelijk bent voor het risicobeleid!” “Verdomme!” riep Willem. “Weer niets voorbereid! Geef me het nummer van die sukkels! Ik treedt bij deze af als commissaris! Het gaat daar helemaal mis, want ik heb de afgelopen twee jaar niets aan risicobeleid gedaan voor mijn 26.000 euro! Omkeren, Karel!”
Aldus kwam een einde aan het commissariaat van Willem Vermeend bij Afab. Maar Willem was zelf met zijn gedachten al weer drie stations verder. TV-en radio-stations wel te verstaan. “Karel! Bij welk TV-programma moet ik vanavond weer komen vertellen dat ‘de crisis voorbij is’ en dat er alle reden is voor ‘ongebreideld optimisme'”? Intussen dacht hij ook aan de 12 maitresses die hij bij toerbeurt bezocht. Naar wie zou hij vannacht gaan? Willem was zo verslaafd geraakt aan de roes van geld, seks en succes dat hij soms wel eens bang was dat het fout met hem zou aflopen, net als met zijn oude stapvriend Rob Oudkerk. Hij was blij dat zijn nieuwe vriend Sjuul Paradijs van De Telegraaf hem als columnist had gevraagd. Was hij langs die route tenminste ook afgedekt. Toen De Telegraaf met de seks-onthullingen kwam over Harry van Bommel had hij ‘m effe behoorlijk geknepen. “Ik moet daar zo snel mogelijk een column nemen” dacht Willem. “Ook om tegen te gaan dat ze mij gaan exposen als het ergens misgaat bij een van mijn bijbanen, zoals nu bij Afab!” Willem belde toen effe met KPMG-partner Erik van der Kruk. Die zat immers samen met Sjuul Paradijs in een vreet- en naaiclubje en zou dat zo voor hem kunnen regelen. Willem had korte lijnen met KPMG vanuit zijn voorzitterschap van PPS Netwerk Nederland waarin KPMG participeerde. Binnen twee dagen was het rond: Willem had een column bij Wakker Nederland. “Nu ben ik media-breed gedekt!” grijnsde hij. “Nu hoef ik helemaal niets meer te doen behalve het vullen van de zakken en wat rondneuken!” Het leven van een ‘goeroe’ anno 2009.
Willem Vermeend is levensgevaarlijk. Een gek. Uw webmaster heeft hem een keer mogen interviewen voor het blad Management Team, ergens begin jaren 90. Het werd een kort stukje, want aan wat de goeroe te vertellen had was geen touw vast te knopen. Ruim tien jaar later stuitte hij opnieuw op Vermeend omdat bronnen uit de advocatuur hem meldden dat Willem voor een tonnetje euro’s was aangetrokken door advocatenkantoor Nauta Dutilh om voor clienten van dat kantoor fiscale vrijstellingen te regelen. Maar Willem pakte zijn tonnetje maar regelde niets. Nada. In een pijnlijke vergadering bij Nauta werd vervolgens besloten Willem te dumpen. Nog dezelfde dag had Willem een nieuw adviseurschap bij een nieuw advocatenkantoor: DLASchutGrosheide, thans DLA Piper. Zo pakt Willem dat aan! Recht op het doel af! Opvallend is intussen dat er bij vele ‘werkgevers’ van Willem schandalen uitbreken. Zoals bij het Erasmus Medisch Centrum waar hij lid is van de Raad van Toezicht. Toen paniekviroloog Ab Osterhaus in de problemen kwam werd Willem gevraagd om binnen de PvdA te regelen dat er niets zou worden gedaan met zijn belangenverstrengelingen. “Wouter! Met Willem!” Ja, zo gaan die dingen. En twee jaar geleden moest hij in actie komen bij Industriebank LIOF waar de broer van Maxime Verhagen zijn zakken liep te vullen en dreigde te worden exposed. Willem is commissaris bij LIOF en moest richting bevriende media alle zeilen bijzetten om de ‘Industriebank’ -in feite een grote corrupte fake-instelling- en zijn ‘directeur’ Jerome Verhagen uit de wind te houden. Mensen als Willem Vermeend zijn de Al Capones van deze tijd. Pure criminelen. Wat zou Willem schrijven in zijn aanstaande column in De Telegraaf?
