Kabinet kreeg Fitna-informatie via tap op Wilders

“AIVD noch diens rechtsvoorganger BVD hebben de heer Pim Fortuyn afgeluisterd” schreef toenmalig minister Johan Remkes eind november 2002 aan de tweede kamer. Eerder hadden diverse media gemeld dat de geheime diensten Fortuyn wel degelijk afluisterden. Zou Geert Wilders zijn afgeluisterd, zeker in de maanden voorafgaand aan het uitkomen van Fitna? Daar kunnen we welhaast vergif op innemen. Dan komen we nu met de reconstructie van de ware gang van zaken rond de ‘informatiepositie’ van het kabinet over de Fitna-film: via telefoontaps van de AIVD had het kabinet de informatie verkregen dat Wilders aan een film werkte over de Islam. Besloten werd deze informatie te lekken naar de media in een poging de heer Wilders te demoniseren. Vervolgens werd via dezelfde taps vernomen dat Wilders met de gedachte speelde in de film ‘iets te gaan doen’ met de Koran. Hierop besloot het kabinet de ‘crisis-kaart’ uit te spelen. Toen de film uiteindelijk bleek mee te vallen, stond het kabinet enorm in het hemd: de getapte informatie klopte niet! Er moest dus, om de overacting te rechtvaardigen, een ‘bewijs’ worden geproduceerd dat Wilders wel degelijk heeft gesproken…

over het verbranden dan wel verscheuren van de Koran maar dat bewijs kon natuurlijk niet bestaan uit de tapes van de taps want ja, in een ‘beschaafd land’ als Nederland worden (zie Pim Fortuyn, Remkes heeft het zelf gezegd!) volksvertegenwoordigers natuurlijk niet afgetapt. De oplossing: inderhaast gefalsificeerde ‘verslagen’ van gesprekken met Wilders die wel hebben plaatsgevonden, maar waarin op geen enkele wijze informatie werd verstrekt over de inhoud van de film.