ERNST & YOUNG: TOTAL BREAKDOWN!
List en bedrog bij Lehman Brothers en DSB * Voormalig voorzitter Nooitgedagt is ‘de mol’ bij Aegon * Lees alles over het misdadige optreden van accountants in Boekhoudfraude door Micha Kat en Pieter Lakeman * Bel nu de ‘Ethics Hotline‘ van de zakkenvullers om verhaal te halen!
Nog slechts enige weken geleden bombardeerde Ernst & Young ons met een agressieve reclamecampagne gebaseerd op de Olympische winterspelen, thans stort de wereldwijd opererende firma waar 144.000 mensen werken als een kaartenhuis in elkaar. Het optreden van EY als accountant van Lehman Brothers in de VS wordt thans algemeen als onrechtmatig -misdadig dus eigenlijk- gekwalificeerd met verwoestende gevolgen. Op kleinere schaal herhaalde EY dit falen in ons land als accountant van DSB, een parallel waarvoor deze site reeds eerder de aandacht vroeg. Pieter Lakeman heeft thans een tuchtklacht tegen EY in voorbereiding inzake de controle van DSB, maar beter zou zijn als de curatoren de accountantsorganisatie aansprakelijk zouden stellen. Daarbovenop komt dan ook dat maandag een uitspraak komt in de tuchtzaak van Lakeman tegen
de voormalig EY-voorzitter Nooitgedagt die in strijd met de regels overstapte naar EY-controleklant Aegon, een onderneming met een zeer duistere reputatie waardoor de indruk is ontstaan dat Nooitgedagt is overgestapt om namens EY de boekhoudkundige stront die de accountants daar hebben veroorzaakt onder het tapijt te moffelen. Hieronder meer details over het optreden van EY bij DSB in een artikel dat verscheen op de website Accountingweb:
DSB: tuchtklacht op komst tegen Ernst & Young
door Micha Kat
De stichting SOBI van Pieter Lakeman werkt aan een tuchtklacht tegen Ernst & Young inzake de goedkeurende verklaringen van de jaarrekeningen van 2007 en 2008. De klacht zal zich richten zich tegen de RA’s A. Roeders (2007) en J. Besters (2008) die de jaarrekeningen ten onrechte hebben voorzien van een goedkeurende verklaring zonder voorbehoud. Details over deze opzienbarendde klacht -nooit eerder werd een jaarrekening van een landelijke bank tuchtrechterlijk getoest- werden bekend gemaakt bij de presentatie van het boek Boekhoudfraude van Micha Kat in samenwerking met Lakeman. De indiening zal ‘binnen enkele weken’ geschieden.
De klacht valt in twee delen uiteen. Ten eerste is een vals beeld gegeven van het resultaat en het eigen vermogen van DSB. In 2008 werd het EV door EY vastgesteld op 243 mio Euro op29 juni 2009. Echter, in het eerste curatoren-verslag dan kort daarop verscheen (17 november) is sprake van een EV van 36 mio Euro. Na diverse correcties door de curatoren bleek het EV zelfs neerwaarts te moeten worden bijgesteld tot -316 mio Euro. Tevens hebben de accountants een veel te positieve waardering gegeven aan de kredietportefeuille van DSB van honderden miljoenen (ondermeer ‘vergiftigde’ hypotheken en consumptieve kredieten).
Het tweede deel van de klacht betreft het missen van talrijke red flags oftewel frauderisicofactoren die ook worden genoemd in de RAC. Met name is RAC 315 (over ondermeer kennis van de huishouding en haar omgeving) is op tal van punten genegeerd hetgeen volgens Lakeman tuchtrechtelijk laakbaar is. Lakeman: “Bijlage 3 bij RAC 315 beschijft specifieke risicofactoren die bij DSB bij uitstek aanwezig waren zoals veranderingen in de bedrijfstak -denk aan het gewraakte ‘verdienmodel’- personeelsmutaties van sleutelfiguren en diepgaande bemoeienis van toezichthouders met de controleklant. In 2007 werd door DNB zelfs overwogen een ‘stille curator’ naar DSB te sturen. Dat EY tegen de achtergond van dit alles goedkeurende verklaringen afgaf is onbegrijpelijk.”
Maar er is meer. In het genoemde boek van Kat en Lakeman wordt een groot aantal additionele red flags gepresenteerd die de controlerend accountant eveneens zouden moeten alerteren maar die door EY allemaal zijn gemist. Enkele voorbeelden: te veel macht bij een enkele persoon, gremia binnen de formele gremia (de tandem Scheringa/Van Goor), opvallende (ex) politici in de raden, opvallende wisselingen van controlerend accountant/binnen het controleteam, sponsoring van prive-hobby’s van bestuurders, ongebruikelijke intercompany-transactions en het aansmeren aan klanten van ongewenste produkten.
Tot slot is het volgens Lakeman zeer alarmerend dat vanaf 2005 steeds een andere RA de jaarrekening namens EY aftekende. Over 2005 waren dat A. Roeders en K. Van den Hoven, over 2006 A. Roeders, over 2007 weer A. Roeders en over 2008 J. Besters. Deze laatste is een overheidsaccountant en lijkt niet te beschikken over sector-gerelateerde kennis. Bovendien is Besters woonachtig in Purmerend vlak bij Wognum waar het DSB-hoofdkantoor stond. Zouden er banden bestaan tussen Scheringa en Besters? Lakeman: “Frappant is ook dat de datum van de presentatie van de jaarcijfers steeds verder opschuift naarmate te problemen toenamen. De jaarrekening 2005 werd gepresenteerd op 8 mei, 2006 op 7 mei -dat zijn normale data- maar die van 2007 op 16 juni en die van 2008 op 29 juni. Ook dit zou je best een red flag kunnen noemen.”
