Eradus beschermde corrupte rechter

Hoe lang blijft het ‘monster van Amsterdam’ nog in functie? * Doe massaal aangifte tegen Carla Eradus! * Klager is inmiddels voorzitter van de VARA * Rechterlijke macht zinkt dieper en dieper weg in corruptie-moeras

Carla Eradus, president van de Amsterdamse rechtbank, heeft eind 2007 een uitdrukkelijke ‘aanwijzing’ van de Hoge Raad om maatregelen te nemen tegen een corrupte rechter van haar rechtbank in de wind geslagen. Het gaat om mr. drs. A. Spoel. Bij brief van 26 oktober 2007 schreef mr. J. Fokkens, procureur-generaal van de Hoge Raad, aan C. Korvinus: uw betoog lijkt steun te vinden in HR 11 dec. 1990, NJ 1991, 185. Nochtans kan ik niet voldoen aan uw verzoek een onderzoek in te stellen. Ingevolge van art. XIII van de Wet van 6 dec. 2001 kan een klacht door de PG niet in behandeling worden genomen indien de klager (…) de klacht kan indienen bij het gerecht waarover hij klaagt. De rechtbank Amsterdam hanteert een klachtregeling als bedoeld in art. 26 wet RO; u dient zich derhalve met uw klacht te wenden tot de rechtbank. Afschrift van deze brief werd verzonden aan Eradus. Korvinus liet vervolgens na de klacht bij de rechtbank in te dienen, wellicht in de hoop dat Eradus zelf maatregelen zou nemen tegen Spoel. Dat deed Eradus echter niet waardoor Spoel tot op de dag van vandaag in functie is. Dat de HR de klacht van Korvinus reeds min of meer gegrond verklaarde

kan als zeer uitzonderlijk worden gezien. Het enige bekende geval waarin de HR een rechter op de vingers tikte wegens corrupte rechtspraak -en dus niet wegens alcoholmisbruik of psychische klachten- betrof Eradus zelf in 1991 zoals uitvoerig is beschreven in de Eradus-files. Dat Eradus deze aanwijzing van de HR in de wind slaat na zelf veroordeeld te zijn is stuitend te noemen. De zaak waarin Spoel corrupt was betrof een overleveringsverzoek op grond van het Europees Arrestatie Bevel vanuit Polen. De over te leveren landgenoot was R. Horchner in een affaire waarover deze site in het verleden reeds uitvoerig heeft bericht. Nadat Horchner ten onrechte jaren was vervolgd in een XTC-zaak waarin hij geheel vrijuit ging, diende hij een civiele claim bij de staat in voor schadevergoeding, ondermeer wegens het vervalsen van tapverslagen. Juist op het moment dat deze zaak zich zeer kansrijk leek te gaan ontwikkelen, werd hij geconfronteerd met een verzoek uit Polen om hem over te leveren. Nadat een eerste groep rechters negatief over het Poolse verzoek leek te gaan oordelen, werden de rechters vervangen [backgrounds]. De nieuwe rechters, waaronder Spoel, keurden het Poolse verzoek goed als een hamerstuk. Echter, aan het licht kwam dat Spoel nog tot voor enige maanden als advocaat was verbonden aan het kantoor van de landsadvocaat (Pels Rijcken & Droogleever Fortuyn) dat de Staat bijstaat in de civiele claim van Horchner die binnenkort in hoger beroep zal worden behandeld. Dit feit was ten tijde van de behandeling van het overleveringsverzoek niet bekend waardoor er niet is gewraakt. De HR oordeelde deze belangenverstrengeling van Spoel dus dermate schadelijk, dat Fokkens schreef dat de klacht ‘steun lijkt te vinden’ in de jurisprudentie. Dit had Eradus tot ogenblikkelijke actie moeten aanzetten.