Einde Oude Media (2): Joustra en Demmink

In het tweede deel van de serie Einde Oude Media (lees hier deel 1 over Ben Rogmans) staat Arendo Joustra centraal, de hoofdredacteur van oude media-weekblad Elsevier. Joustra zult u zeggen? Elsevier? Dat blad is toch juist het enige oude media-weekblad dat nog succesvol is? En daarbij komt toch ook nog dat Elsevier een hele leuke website heeft waarop af en toe best ‘realistische journalistiek’ wordt bedreven? Allemaal waar! Maar toch…. Look, het afzeiken van De Volkskrant, NRC Handelsblad en zelfs van De Pers is geen enkele uitdaging meer door de weerzinwekkende wijze waarop deze media heulen met macht en establishment, maar Elsevier, that’s a different cup of tea! Waar het in deze om gaat is dat ook Elsevier in essentie geen harde journalistieke keuzes durft te maken, weliswaar de randen opzoekt van wat binnen het ‘journalisten-kartel Nederland’ nog als comme il faut wordt beschouwd maar daar ook geen centimeter overheen durft te stappen. “Laten we toch allemaal vooral normaal blijven doen” hoor ik Joustra brommen. “Een pedofiel als SG op Justitie? Come on, zoiets kan in Nederland gewoon niet! Nee, ik weiger het te geloven. Het is niet zo en nu over en uit!” Exact de panische -bijna hysterische- ontkenning van de werkelijkheid die we eerder zagen bij Rogmans over de vervanging van rechters door de Staat. Hiermee diskwalificeren beide heren zich op het meest essentiele punt als journalist: ze kijken niet naar de feiten, maar laten zich volledig leiden door hun emoties. Levensgevaarlijk. Maar hoe zit dat dan tussen Joustra en Demmink?

Juist op het moment dat het vuur Joris Demmink het heetst aan de schenen werd gelegd, eind juni 2007 (zie het feitenoverzicht van de zaak) kwam Arendo Joustra met een verbijsterend commentaar waarin hij het opnam voor de kindermisbruikende Justitie-SG. Joustra sprak –net als De Volkskrant in die weken- van een ‘fluistercampagne’ tegen Demmink die het ‘niet verdiende om zonder een spoor van bewijs te worden beschuldigd van seks met minderjarigen of erger, van pedofilie’. Zonder een spoor van bewijs! Joustra gaat hier heel erg over de schreef: hij kent de feiten niet, maar Joris Demmink des te beter. Wat dit alles des te meer doet stinken is dat Joustra ook homofiel is. Op basis van louter emoties zonder erkenning van de feiten een beetje een collega-kontenkruiper gaan lopen verdedigen… dan ben je als journalist toch wel heel erg ver heen! Blijkbaar nemen de emoties bezit van Joustra als het gaat om het dossier-Demmink waaraan zijn blad anders dan de apologie van Joustra nog geen letter heeft willen wijden. Bestaat niet in Nederland. Kan niet. Beseft Joustra wel dat hij door deze absurde stellingname, door het expliciet op te nemen voor een zeden-crimineel, mede-schuldig wordt aan diens delicten? Wellicht speelt hier ook een rol dat justitie- en misdaadverslaggever Gerlof Leistra van Elsevier wel bij uitstek een laffe oude media-man en establishment-slippendrager is. Juist omdat ook Elsevier op de cruciale momenten net als alle andere leden van de ‘oude media-club’ niet naar de feiten durft te kijken verdient het blad een plaats in deze serie. Succesvol of niet.