Een Joodse samenzwering bij PCM

Waarschuwing: onderstaand artikel is extreem controversieel! Gevoelige lezers wordt met klem aangeraden dit stuk NIET TE LEZEN! Wie desondanks zijn fatale nieuwsgierigheid niet kan bedwingen, moet eerst onderstaande inleiding tot zich nemen.

Inleiding. Op negatieve verhalen over Joden heerst in Nederland nog altijd een taboe. Dat geldt nog in versterkte mate voor verhalen die vermeend ‘antisemitische vooroordelen’ over Joden bevestigen. Een van de meest controversiele van deze vooroordelen is dat ‘Joden’ gewiekste en zelfs gewetenloze zakenlieden zouden zijn die uit pure geldzucht geen enkele moraal of inhibitie zouden kennen. De affaire-Madoff in de VS heeft het onderwerp Jews in business wat deze site betreft volop in de spotlights geplaatst zoals blijkt uit dit unieke artikel in de New York Times dat in Nederland nooit had kunnen verschijnen. In dit stuk wordt met name stilgestaan bij de vraag hoe het mogelijk is dat een Jood fellow Jews dusdanig kan bestelen en bedriegen dat ze met de ondergang worden bedreigd. In ons land speelt thans een zaken-affaire die als een soort ‘Madoff’ kan worden gezien omdat ook hierbij Joden aan de touwtjes trokken. Echter, in tegenstelling tot de Madoff-zaak zijn de slachtoffers van het leegroven van uitgeverij PCM -want daar hebben we het over- vooral niet-joden oftewel goys.  Hoe Els Swaab via Joop Krant een miljoenenzwendel opzette onder leiding van sir Ronald Cohen. Het artikel is provocerend opgeschreven vanuit de gedachte dat het taboe op negatieve artikelen over Joden op deze wijze kan worden bestreden. Immers, als we in de Nederlandse journalistiek Joden met zijden handschoenen blijven aanpakken zal dit taboe in stand blijven. En dat is naar onze stellige overtuiging niet in niemands belang, al helemaal niet van de Joodse gemeenschap zelf. En die zijn we goed gezind. Net zo goed als iedere andere ‘gemeenschap’ in ons land.

Joden, joden, altijd weer die Joden…. Nu hebben ze weer een compleet krantenconcern om zeep geholpen, en dat allemaal vanuit pure Joodse geldzucht! Ja beste mensen, de waarheid moet ook hier worden gezegd: de ondergang van PCM is een direct gevolg van een Joodse samenzwering met maar een enkel doel: het vullen van de zakken van een financiele elite van het oude volk. Hoe Els Swaab via Joop Krant sir Ronald Cohen in staat stelde PCM 430 miljoen Euro lichter te maken.

Joden kunnen in Nederland alles maken. Daar weet ik alles van, want ik ben er zelf een. Niemand durft een Jood aan te pakken! Els Swaab weet dat ook. Deze troela wordt van de ene troon op de andere gehesen puur en alleen vanwege haar grote neus en haar dito ‘jodenbril’. Heeft Swaab kwaliteiten? Dat willen we niet uitsluiten, maar de wijze waarop ze heeft geopereerd in de PCM-zwendel waar de kranten de laatste weken vol van staan doet het (aller)ergste vermoeden!

Swaab is een van de machtigste vrouwen van Nederland! Oke, moet Swaab hebben gedacht, als de zaken er zo voorstaan, als ik dan inderdaad onkwetsbaar ben als Jodin….

In het brein van Swaab ontsproot aldus eind 2003 een plan dat even geniaal was als misdadig. Ik weet dat, want ik heb mijn bronnen tot in de gleuven van de klaagmuur! Die Stichting Democratie en Media (SDM) waar ik nu al jaren voorzitter van ben, eigenaar van krantenconcern PCM, dat is een groot drama, een hysterisch vergadercircuit van kakelende wereldverbeteraars….Heel PCM is trouwens een aflopende zaak, dat ziet zelfs een goy! Ik kan de zaak dus beter maar laten ploffen en mijn Joodse vrienden een goede financiele dienst bewijzen…..

Nu wil het geval dat Els Swaab en Joop Krant (foto) elkaar goed kenden vanuit synagoge en sabbath, maar natuurlijk ook vanuit business ties. Joop Krant, een klassiek-Joodse ‘vrije jongen’, recent benoemd in het bestuur van Ajax (de ‘Jacobse uit Jeruzalem’), cashte in 2001 als voorzitter van zakenbank Kempen & Co. een kleine 60 mio Euro door zijn tent te verkopen aan Dexia. Een rampendeal die drie jaar later al weer moest worden teruggedraaid. Hey.. haven’t we heard that story all over these days? Krant en Swaab, in die dagen voorzitter van een van de grote advocatenkantoren uit de hoofdstad, kwamen elkaar ongetwijfeld veelvuldig tegen in de hoofdstedelijke synagoges en salons.
Nu wilde het geval dat Krant bijkluste voor Apax, een Britse ‘durfinvesteerder’ waar sir Ronald Cohen aan de knoppen zat. Swaab wist dat  PCM-bestuursvoorzitter Theo Bouwman net als Jopie Krant maar op een ding uit was (het vullen van de eigen zakken) en dus zou instemmen met elk plan dat die begeerde zilvervloot zou laten binnenvaren. Het werd aldus een 1-2-3-tje dat ons land nog lang zal heugen. Swaab fietste vanuit SDM het PCM-concern binnen bij Apax via Ome Joop Krant. Het doel: het plunderen van de onderneming en het vullen van de Joodse zakken. NRC Handelsblad zei daar dit over:

Tegen deze achtergrond werd in 2004 gezocht naar een private investeerder. Maar de partijen die de voorkeur hadden van bestuursvoorzitter Bouwman werden door SDM afgewezen. SDM, zo schrijven de onderzoekers, ’trok het initiatief van het verkoopproces naar zich toe’. SDM wilde Apax.

Over de wijze waarop Apax onder leiding van Cohen (foto) PCM heeft leeggeplunderd is al veel gezegd en geschreven, maar het netto resultaat was dat drie jaar later, in 2007, toen Apax de boel weer van de hand deed, een winst werd afgetikt van 131 miljoen Euro. PCM betaalde voorts 300 mio Euro aan ‘adviseurs (Ome Joop Krant), banken en aandeelhouders’. De PCM-bestuurders die de Joodse samenzwering hadden gefaciliteerd werden beloond met een jodenfooi van 5,5 mio Euro, een bedrag waar aan het ‘barretje King David Hotel’ nog vaak hartelijk om wordt gelachen. “Gelukkig waren Bouwman en Alberdink Thijm geen joden” zo klinkt het dan. “Want dan hadden ze zich nooit met zo’n fooi het bos in laten sturen!” Ome Joop Krant (hij cashte bijna 100 miljoen vanuit falende en rampzalige deals) en zijn boss sir Richard Cohen gingen daarentegen voor de hoofdprijs. Max Pam schreef hierover begin 2007 in Het Parool:

Wat me in de hele geschiedenis nog het meeste slaat, is de grenzeloze naïveteit waarmee PCM zich aan Apax heeft uitgeleverd. Dat geldt zeker ook voor de journalisten die bij de PCM-bladen werken. Ik heb gevoelvolle stukken gelezen over Sir Ronald Cohen, de oprichter van Apax, die met zijn poen allerlei sociale projecten financiert en die als een soort filantroop werd afgeschilderd. Dat men met Apax een bikkelhard kapitalistisch bedrijf had binnengehaald, waar men alleen maar rendementen zit te berekenen, leek pas in Nederland door te dringen toen het te laat was. Nu gaan de erflaters van Sir Ronald er fluitend met een paar honderd miljoen van door, en dat gebruiken zij vast niet alleen om er in een achterbuurt van Liverpool een ballenbak mee op te richten.

Het lijkt wel een grote jodenmop, dat PCM-verhaal! En Els Swaab? Heeft die als grote instigator nog wat aan de zaak overgehouden? NRC Handelsblad: “Aan de hele transactie met Apax heeft SDM ruim 81 mio overghouden.” Een normale succes-fee van 10% betekent dus 8,1 mio voor Swaab als voorzitter. Maar laten we het haar binnenkort zelf maar eens vriendelijk gaan vragen boven een bordje kippensoep!