Demmink op veel meer punten crimineel

Het gaat nu rap met de onttakeling van Justitie-SG Joris Demmink. Overal worden de messen geslepen. Het is een fascinerende strijd tussen ‘de macht’, gesteund door corrupte media als NRC Handelsblad en De Volkskrant, en de waarheid, met horten en stoten gebracht door internet. Dankzij deze site is een fascinerend stuk boven tafel gekomen van Lex Runderkamp, de redacteur van het NOS Journaal die de kwestie eind 2003 behandelde. Als je dat stuk leest met de kennis van nu en alle nieuwe feiten over Joris D. rijzen de haren je te berge. Zo schrijft hoofdredacteur Hans Laroes het volgende: “Wij hebben, gegeven de belangwekkende positie van de SG van Justitie, de hoogste ambtenaar dus van het ministerie waar wetten worden voorbereid en gemaakt en morele kaders in wetgeving worden vastgelegd, gemeend wel tot publikatie te moeten overgaan: zijn functioneren zou ongetwijfeld precair worden…

…indien zijn persoonlijke handel en wandel ter discussie zou komen te staan en daardoor mogelijk het opereren van het departement beinvloeden“. En toen was er nog niets bekend over Turkse sexfeesten en chantage van het departement vanuit Turkije! Buitengewoon visionair van Laroes, die bespiegeling uit 2003. Maar er zit veel meer fraais in het stuk van Runderkamp/Laroes. Het is een uniek document van een aard zoals we dat in de Nederlandse journalistiek nog niet eerder hebben gezien. We moeten eerlijk zeggen dat het beeld dat eruit oprijst over de werkwijze van het Journaal veel beter en professioneler is dan we gedacht hadden. Maar lees dit eens:

Demmink speelde in het Embargo-onderzoek (naar een sexnetwerk in Utrecht waarvan ook een oud-bewindsman deel uitmaakte, enkele hoofdofficieren en een hoogleraar) een belangrijke rol. Rechercheurs hadden het vermoeden dat hij informatie over het onderzoek had doorgespeeld aan een van de hoofdverdachten, de Amsterdamse hoogleraar van R. met wie hij bevriend was. De hoogleraar had daardoor vervolging weten te ontlopen, zo meenden de rechercheurs. Het hele Embargo-onderzoek was, in de visie van de betrokken politie- en justitiemedewerkers, op de klippen gelopen doordat opsporingsinformatie bij de verdachte was beland via de ambtelijke top.

Joris Demmink heeft zich dus niet alleen zelf schuldig gemaakt aan het plegen van ontucht met minderjarigen, hij heeft ook zijn kinderneukende vrinden uit de handen van Justitie gehouden en buiten de greep van het recht geplaatst. Mooie SG. Want we gaan er voetstoots vanuit dat het waar is wat Laroes hier neerlegt via ‘vermoedens vanuit het opsporingsapparaat’. Daarnaast kregen we deze tip nog binnen vanuit Justitie:

Een miljoenenproject waarbij Joris de verdenking op zich laadde niet
geheel zuiver op de graat te zijn was de ontwikkeling van de nieuwe
huisstijl van Justitie. Even dubieuze als torenhoge declaraties van het
Bureau Premsela Vonk, waarover de toenmalige projectleider zich beklaagde,
moesten op ‘bevel’ van Joris D. zonder verdere vragen worden
ondertekend en betaald. Joris zou – bij geruchte – een weinig platonische relatie
onderhouden met een van de directeuren van het bedrijf, bij wie hij op
een zondagochtend thuis zou zijn aangetroffen, toen het departement
naar hem op zoek was.

Over deze ‘affaire Premsela Vonk’ later meer. Intussen bereiken deze website ook berichten als zou Demmink door de Staat al lang op een soort ‘verlof voor onbepaalde tijd’ zijn gestuurd en structureel ‘in het buitenland verkeren’. We gaan deze week maar eens wat bellen. Met Annemarie Stordiau bijvoorbeeld (die ook een leuke rol speelt in de Runderkamp-papers), de nymfomane en hysterische justitie-woordvoerder (alle tips over haar levenswandel achten we te irrelevant) en met Harro Knijff, de advocaat van Joris.