De vrije val van advocatenkantoor De Brauw etc.

Op deze site is al vaker stilgestaan bij de opmerkelijke rol van Harro Knijff van De Brauw Blackstone Westbroek (op de foto het nieuwe kantoor) als de advocaat van Joris Demmink. Achtergonden via deze linken. De bottom line is dat Knijff geen middel onbenut laat en geen weg onbewandeld om zijn client Demmink in staat te stellen door te gaan met het verkrachten van minderjarigen. Hierbij laat hij zich niet beperken door wet- en regelgeving, maar het indienen van klachten of het starten van procedures tegen Knijff heeft geen enkele zin: hijzelf en zijn kantoor trekken overal aan de touwtjes, zitten in alle besturen denkbaar, zijn geinfiltreerd in alle gerechten en zelfs ook tot in de diepste krochten van politiek Den Haag. Sterker: Harro Knijff staat te boek als de grootste ‘specialist’ in het tuchtrecht van Nederland die belangrijke uitspraken over ‘foute’ advocaten ‘annoteert’ in het Advocatenblad! Deze extreme paradox tussen publieke functie en feitelijk gedrag doet sterk denken aan Joris Demmink zelf die vanuit zijn ivoren Justitie-toren waar hij ‘waakt’ over Nederland nu al meer dan tien jaar de meest afgrijselijke zedendelicten pleegt. De kaart die hier wordt uitgespeeld is: deze mensen zijn zo respectabel, het is eenvoudigweg niet mogelijk dat ze dit soort gedrag vertonen. Veel mensen dalen zelfs nog een verdere trede af op de ladder der logica en hanteren de volgende redenering: dergelijke mensen kunnen vanuit hun positie dergelijk gedrag nooit vertonen, want anders waren ze allang tegen de lamp gelopen en uit hun functies ontheven! Tsja. Maar laten we ons hier en thans eens deze vraag stellen: in wat voor kantoor-omgeving functioneert deze Knijff als daar dergelijk extreem en pathologisch gedrag ter bescherming van criminelen wordt getolereerd? Wat is dat eigenlijk voor kantoor, dat De Brauw Blackstone Westbroek?

Uw webmaster schrijft al meer dan vijftien jaar over advocaten en advocatenkantoren en ook hij had tot voor enige tijd een groot ontzag voor de ‘bollebozen van De Brauw’ zoals ze in de markt bekend staan en zoals ze ook zichzelf (‘brains in business‘) graag afficheren. Maar dat begon te veranderen in 2004 dankzij -daar hebben we hem weer- Harro Knijff. Uw webmaster kwam Knijff namelijk tegen in de zaak-Westenberg als advocaat van Hugo Smit, die andere advocaat die in een boek van uw webmaster felle kritiek uitte op rechter Westenberg.

Weten we nog waar de zaak-Westenberg over gaat? Heel kort: uw webmaster kwam in 2004 in al zijn onbevangenheid met een boek over advocaten waarin deze Hugo Smit felle kritiek uitte op het functioneren van rechter Westenberg (foto) in een procedure. Westenberg pikte dat niet en begon een bodemprocedure tegen deze Smit wegens laster, tegen Micha Kat wegens het ‘roekeloos verspreiden’ van deze ‘laster’ waarbij hij een loopje zou hebben genomen met de ‘journalistieke zorgvuldigheid’ en tegen Kat’s uitgever. Kat won eind 2005 glansrijk voor de rechtbank, maar Westenberg ging in hoger beroep. Dit beroep dient op 25 maart, later meer. Maar we hadden het over Demmink-advocaat Harro Knijff. Knijff staat in deze procedure Hugo Smit bij. Met minder succes, want waar Kat won verloor Smit in eerste aanleg. Maar waar het nu om gaat is dat Smit en Knijff in het begin van deze ridicule zaak probeerden alle stront op het bordje van uw webmaster te kieperen: hij zou het allemaal niet begrepen hebben, hij had de woorden van Smit verdraaid, hij was onbetrouwbaar, etc. etc. Dit schreef Knijff letterlijk in zijn conclusie van antwoord (30 juni 2004): mr. Smit had zijn medewerking aan het boek reeds in mei 2002 beeindigd. Zou hij dat niet hebben gedaan en zou Kat het betreffende hoofdstuk, zoals bedongen, tevoren ter autorisatie hebben voorgelegd aan mr. Smit en zou mr. Smit de (con)tekst in alle rust hebben kunnen beoordelen, dan zou mr. Smit zijn goedkeuring aan de betreffende passage hebben onthouden en sterker nog: de hele passage over de rechterlijke macht hebben geschrapt. Een levensgevaarlijke aanval van Smit en Knijff op uw webmaster die ten overstaan van de rechter dreigde te worden weggezet als een onbetrouwbare stiekummerd die afspraken schendt, woorden van zijn bronnen verdraait en daarmee rechters onterecht beschuldigt. Uw webmaster wist deze aanval echter te pareren door emails te overleggen waaruit bleek dat Smit deze betreffende passage zelf had geformuleerd en ook zelf met klem had aangedrongen op opname van de betreffende passage in het boek! Sterker: ten tijde van het interview met Smit had uw webmaster nog nooit van Hans Westenberg gehoord! Het hele punt van Knijff dat uw webmaster het stuk ’ter autorisatie zou voorleggen’ maar dat niet heeft gedaan en aldus Smit de kans ontnomen zou hebben ‘zijn goedkeuring te onthouden’ is een smadelijke en aperte leugen! Het is dus in werkelijkheid allemaal precies omgekeerd gegaan als Knijff schrijft: niet Kat heeft de litigieuze passage het boek ‘binnengesmokkeld’, maar Smit heeft Kat onder druk gezet de passage op te nemen! Uw webmaster dacht toen hij dat allemaal las: als Harro Knijff -die hij overigens redelijk goed kent, met wie hij wel heeft samengewerkt- zo gemakkelijk en zo structureel kan liegen en bedriegen, als hij iemand die hij zou moeten kennen als professioneel en conscientieus zo makkelijk wegzet als een incompetente bedrieger, waar zijn ze dan mee bezig bij De Brauw? Later, toen uw webmaster zich ging verdiepen in de zaak-Demmink waarbij hij dus opnieuw op Knijff stuitte, werd hem duidelijk dat deze advocaat het onderscheid tussen waarheid en leugen geheel heeft verloren hetgeen grote vraagtekens oproept over zijn professionaliteit en betrouwbaarheid.

Toen kwam de zaak-Lippens. Weer was het De Brauw dat uw webmaster kapot trachtte te maken (nu in de figuur van Joris van Manen) ter bescherming van iemand die werd beschuldigd van pedofilie. (Lees hier meer achtergronden).  Van Manen is zeker geen pathologische leugenaar zoals Knijff, maar de wijze waarop hij meende te moeten opereren was er in elk geval geen van een brain in business: Van Manen had geen idee waar hij het over had, had zich op geen enkele wijze in de zaak verdiept, maar nam net als Knijff bij Smit de stellingen van zijn client een op een over met maar een doel: het uitschakelen van de tegenstander met alle middelen denkbaar. Een dergelijke strategie van ‘advocatuurlijk terrorisme’ leidt normaal gesproken nooit tot een goed resultaat en dat gold in het geval van Van Manen dus evenzo als in het geval van Knijff. Maar weer die vraag: hoe is het mogelijk dat de -normaal gesproken- zo afgewogen en intellectuele advocaten van De Brauw op zo’n ondoordachte manier te werk gaan? Zitten ze soms ergens mee?

Toen kwam -in het kielzog van de zaak-Lippens- de affaire-Fortis. De Brauw stuurde (en stuurt) het complete Fortis-gebeuren aan met een team van rond de twintig advocaten ad 800 euro per uur.  Ook hier weer: leugen en bedrog. Niet alleen van de kant van Fortis, maar ook van de kant van de Forts-advocaten van De Brauw. Daarbij kwam dan nog dat de leading lawyer van De Brauw binnen het Fortis-team, Harm-Jan de Kluiver (foto), blijk gaf van een opmerkelijke set normen en waarden toen hij een ouder echtpaar ging terroriseren wegens de aankoop van hun huis. Merk overigens op dat diezelfde De Kluiver in de eerdere link naar het credit crunch-team van De Brauw zowel voorkomt binnen het (sub)team Fortis als binnen het (sub)team Dutch State. Fucking impossible! Een honderd procent belangenverstrengeling! Waarom zegt niemand hier iets van? Nou, dat zit dus zo: De Brauw en De Kluiver zijn zo hoogwaardig en intellectueel en ook eerbiedwaardig, dat het vanuit die constatering eenvoudigweg niet mogelijk is dat er iets onoorbaars zou kunnen gebeuren. Sterker: als er iets onoorbaars zou zijn gebeurd (quod dus non), dan was er toch allang ingegrepen? We leven toch niet in een bananenrepubliek?

Partners van De Brauw zitten achter alle denkbare sturen van alle denkbare verhikels. Eerder stonden we uitgebreid stil bij de weerzinwekkende machtspositie die Jaap Winter in ons land heeft weten op te bouwen. Recent bleek De Brauw het ‘experitse-centrum‘ te zijn waar familieleden van HM Koningin Beatrix constructies ontwikkelden ter ‘ontwijking’ van de fiscus (meer over de banden van De Brauw met ZKH via deze link). Op Accountingweb schreef uw webmaster reeds eerder een artikel over de vrije val van het voormalige elite-kantoor. Wat doet een kantoor in zulk een tijd? Juist: het koopt zich in binnen de media om exposure te voorkomen, daarbij ook nog eens de vrije nieuwsgaring de journalistiek corrumperend. En wat zien we? De Brauw is begonnen met het financieren van het Financiele Dagblad en Jaap Winter -daar is ie weer- mocht columnist worden van die krant om de lezers nog maar een keer uit te leggen hoe de wereld in elkaar zit. Volgens De Brauw Blackstone Westbroek.