De integriteit van Felix ‘de leugen’ Meurders (2)

KOMT MEURDERS ZIJN BELOFTE NA EN PAKT HIJ DE ADVOCATUUR AAN?

Mr. P.P.M. Ruijs
Zwenkgras 69
2804 NH Gouda
telefoon: 0182 538171 telefax : 0182 572061 e-mail: [email protected]

VARA
t.a.v. Kassa
Dhr. F. Meurders
Postbus 175
1200 AD Hilversum

OPEN BRIEF Gouda, 9 april 2006

Geachte mijnheer Meurders,

Ruim een jaar geleden hadden wij in het kader van uw programma Kassa een korte brief-wisseling over knoeiende en onbetrouwbare advocaten. Wat mij daarvan nog het meeste is bijgebleven was uw verzekering dat het onderwerp uw warme belangstelling had. Sterker nog, u garandeerde in december 2004 zelfs: “Zodra wij mensen vinden waarvan onomstotelijk vaststaat dat ze door hun advocaat bedrogen zijn zenden we het onderwerp bij wijze van spreken morgen nog uit. De redactie en ik zijn nog steeds enthousiast”.
Nou zijn we al bijna zo’n 1½ jaar verder en ik mis wel eens een uitzending maar ik ben nog geen knoeiende advocaat in uw programma tegengekomen. En al heeft dat natuurlijk niets te maken met uw gesnabbel (zo heet dag toch?) als dagvoorzitter bij de Orde van Advocaten, het enthousiasme van u en uw reactie voor het onderwerp was wel erg zwaar aangezet, misschien net iets te. U begrijpt mijn dilemma: regeert de leugen ook/vooral of juist niet bij de Vara?

Want er is alle reden om aandacht aan het onderwerp te besteden. Zelfs mevrouw Unger – u weet wel, dat nieuwe uithangbord van de Orde – moest met een conservatieve schatting onlangs toegeven dat er wel 200 criminele, knoeiende en blunderende advocaten in dit land rondlopen. De lokale dekens konden ze zelfs met naam en toenaam noemen en tegen die achtergrond valt het nog eens extra op dat u er al die tijd geen een kon vinden.
Kijk, mevrouw Unger moest van haar baasjes – het bestuur van de Orde – heel hard wijzen op die 200 brekebenen zodat de aandacht werd afgeleid van de rest, de dekens en die andere plu-che advocaten met een uurtarief van € 400 die tevens rechter zijn. Wij moesten toch vooral begrijpen dat die krijtstreepjes en mantelpakjes wel netjes waren maar in Scheveningen zeggen ze niet voor niets dat de vis begint te stinken bij de kop. En niet bij die 200 slemielen. Die kregen immers alle ruimte van die vreselijke plaatselijke dekens (de Taekema’s e.a.) en vervolgens van hun amices uit de Raden en het Hof van Discipline, qua samenstelling allemaal voorgezeten door echte rechtbank (vice)presidenten maar onovertroffen als het op het toedekken van sjoemelen, corruptie en verloedering aankomt. Ach, het is zoals met zoveel puinhopen. Nederland staat ongeveer uit het lood van de criminaliteit, het gesjoemel en het geblunder maar het bevoegd gezag weet altijd weer te melden dat het maar om een incident of een klein groepje slechterikken gaat. Gelukkig maar dat we programma’s als Kassa hebben met een redactie die de vingers precies op de zere plekken weet te leggen. Laatst nog met uw onderzoeken naar roomsoesjes, tuinhandschoenen, leverworst, keukenrollen en – daar was vast heel veel lef voor nodig- de ontmaskering van onbetrouwbare thuismonteurs met verborgen camera.

Het is natuurlijk merkwaardig dat mw. Unger en haar amices die paar verkeerde middenstanders niet bij naam willen noemen en dat Kassa daar nog niet voor de deur heeft gestaan. Want die oplichters blijven ondertussen bij tal van nietsvermoedende klanten hun slag slaan. Het is alsof de Raad van Bestuur van een luchtvaartmaatschappij zich beklaagt over zijn vliegers met drankproblemen maar ze gewoon laat doorvliegen en Kassa zwijgt daarover. Nou kan je zo’n maatschappij nog mijden maar wil of moet je procederen dan ben je nog verplicht om met die louche types in zee te gaan ook.
Een uiterst favoriete, zeer effectieve en nog niet zo lang geleden door het Hof van Discipline goedgekeurde manier om je klant te belazeren is de verzonnen ”vertrouwensbreuk”. Op een beslissend moment forceer je gewoon een dispuut met je klant. Je zegt bijvoorbeeld dat je de belangrijkste getuige niet wilt horen. Klant ontzet en boos en dan zeg je gewoon dat het noodzakelijke vertrouwen niet meer aanwezig is en gooi je de handdoek in de ring. Vergelijkbaar met een chirurg die tijdens de operatie opstapt. Dan weet je ook dat het slecht afloopt. Vooral de advocaat van de tegenpartij en diens klant weten dat te waarderen en drinken alvast op de goede afloop. Want de gedupeerde, al een vermogen aan advocaatkosten kwijt en in stress op zoek naar een nieuwe -lukt niet of te laat – is nog meer geld kwijt maar verliest uiteindelijk zijn zaak. Het Hof van Discipline neuzelt wat over een al dan niet tijdige opzegging en dit schorem kan ongestoord z’n gang blijven gaan en zit niet eens bij die 200 van mevrouw Unger. Ze blijven nog onbekend ook omdat het Haags gerechtshof in 1999 inzage in openbare tuchtrechtuitspraken verbood. Om de onafhankelijkheid en onpartijdigheid van die uitspraak te waarborgen hadden ze voor die gelegenheid advocaat Waardenburg en diens oud kantoorgenoot de Brauw als rechter uitgezocht. Mijn suggestie aan u is dus vrij simpel.
Zet Unger eens tegenover die klungels van de Consumentenbond en vraag eens wat die van die geheimhouding onder advocaten vinden. Omdat ze zelf ook van alles, inclusief de feiten over hun nooit uitgevoerde testen te verbergen hebben, kan dat onder leiding van een kanjer zoals u nog een leuke, onthullende uitzending worden. En u heeft niet eens een verborgen camera nodig. Dus …gaan we het nog meemaken dat het Vara meubilair de advocatuur durft aan te pakken of is het toch allemaal wat teveel gevraagd?

Met vriendelijke groet,

Paul Ruijs

Lees hier de eerste brief van Ruijs aan Felix Meurders en hier de tweede.