Bij de val van graaf Maurice Lippens

door Ton Biesemaat

In de maalstroom van de ondergang werd ook de bank Fortis meegesleurd. Dat was dan ook het sociale einde voor graaf Maurice Lippens, de man die het voor het zeggen had binnen de financiële moloch. De protestants-christelijke krant Trouw wijdt vandaag (30-09-2008) een hele pagina aan de Belgische graaf. De familie Lippens heeft volgens Trouw aan de Belgische kust voor zo’n 700 miljoen euro aan bezittingen in hoofdzakelijk land en vastgoed. Dus medelijden hoeven we niet te hebben met de graaf. Bovendien is zijn broer Leopold (een graaf in erfopvolging terwijl Maurice de titel gekregen heeft van de Belgische koning) burgemeester van de badplaats Knokke-Heist. Dus de bescherming van de 700 miljoen bezit zit wel snor.

Dagblad Trouw rept met geen woord over de meer verdachte kanten van graaf Maurice Lippens. Niet zo verwonderlijk omdat mainstream media vanwege het immer ranzige en vaak niet te checken materiaal er voor terugschikken. Op websites als Kleintje Muurkrant en Klokkenluideronline wordt uitgebreid ingegaan op de duistere seksuele activiteiten van de gebroeders Lippens. Vooral Micha Kat op Klokkenluideronline maakt op de hem bekende manier geen moordkuil van zijn hart. Graaf Maurice Lippens zou een man zijn met pedofiele voorkeuren.

Beide sites baseren zich grotendeels op het boek ‘De X-dossiers – Wat België niet mocht weten over de zaak-Dutroux’ van het journalistentrio Annemie Bulte, Douglas de Coninck en Marie-Jeanne van Heeswijck. Dit drietal leverde een kloek maar ook gedegen ogend boekwerk af. Kritiekpunt is dat het boek wemelt van de anonieme getuigen en slachtoffers. Maar ik weet uit eigen ervaring dat dit soms in onderzoeksjournalistiek een onvermijdelijke werkmethode is. Als we in het boek daarom zoeken naar graaf Maurice Lippens dan vinden we hem uiteraard niet. Maar volgens een anonieme bron die ik raadpleegde (!) vinden we in de X-dossiers de graaf terug onder de afkorting O.

Bladzijde 319 en verder van de X-dossiers introduceert de getuige X2. X2 werkt voor een politiedienst en was betrokken bij een deel van het Dutroux-onderzoek. Begin jaren tachtig was X2 op orgiën in Knokke. We citeren X2 op bladzijde 320: “Haar minnaar, een veel oudere man, had haar overtuigd – soms met argumenten, soms met brute fysieke kracht – dat dit ‘zo hoorde’. Ze keek toe hoe enkele topbankiers en magistraten in Knokke de stress van zich af neukten. Een van hen was O., een van de machtigste mensen van België, die ook in het relaas van X1 een prominente rol speelde.” X2 zag eigenlijk weinig van pedofiele activiteiten. “Slechts enkele keren was ze ooggetuige van gebeurtenissen waarover ze zich achteraf grote vragen stelde. Het meisje van vijftien of zestien dat tijdens een orgie in een kasteel ‘naar de SM-kamer’ werd meegetroond en nooit meer werd teruggezien.” X2 als politiefunctionaris zou je een grotere betrouwbaarheid in haar verklaringen kunnen toerekenen dan de andere getuigen die in de X-dossiers worden opgevoerd. Zo vertelt ze verder: “X2 heeft niet alles zelf gezien, vertelt zaken die ze tijdens de feesten gehoord heeft van andere meisjes. Ze heeft, zegt ze, ‘maar’ vier jaar in dat milieu gezeten, van 1984 tot 1988. Tijdens een bijeenkomst van deze lui in een kasteel in de Ardennen hoorde ze in het park vreemde kreten van kinderen. ‘Het was verschrikkelijk, het was onbeschrijflijk’, zegt ze. Uit de toespelingen die ze hoorde maken, deduceerde ze dat het hier ging om een jacht op kinderen.” X2 betreurt het dat ze het spel veel te laat doorzag. Bladzijde 321 van de X-dossiers: “Ze kent het politie- en justitiewereldje door en door, getuigt over hoe het onderzoek naar de Bende van Nijvel vakkundig werd verknald, hoe men de gerechtelijke realiteit steeds verder weg deed evolueren van de echte. ‘En dat gebeurde hier opnieuw’, blikt X2 terug.”

Als je naam in verband wordt gebracht met een boek als de X-dossiers en je nu ook nog eens het zwarte schaap van je bloedeigen financiële omgeving en old boys netwerk bent geworden dan kan je ondanks 700 miljoen euro aan de kust last krijgen van hartritmestoringen. En dat gun je toch niemand. Hoe ik dat weet van die sombere fysieke conditie van graaf Maurice Lippens? Heel eenvoudig: op de TV-zender Canvas (het tweede Vlaamse publieke net) viel ik op 29-09-2008 midden in een gesprek dat de immer charmante presentatrice Phara had met drie Belgische hotemetoten die de Vlaamse goegemeente gerust moesten stellen dat ze rustig konden gaan slapen. Aanwezig waren Jean-Luc Dehaene, voormalig premier, en Karel van Miert, voormalig Eurocommissaris. De derde persoon was een ‘companion in crime’ van graaf Maurice Lippens. Zijn mede Fortis-commissaris burggraaf Etienne Davignon van wie gefluisterd wordt dat hij ook zou optreden onder een mysterieuze afkorting in de X-dossiers. Ik heb niet kunnen achterhalen onder welke afkorting. Dus dat zet ik voorlopig nog maar weg bij de afdeling geruchten. De burggraaf begon naar woorden te zoeken toen de presentatrice de toch wel terechte vraag stelde waarom graaf Maurice Lippens geen rekenschap aflegde van wat er gebeurd was. Burggraaf Davignon die ondanks zijn duidelijk francofiele achtergrond uitstekend Nederlands sprak moest geholpen worden met het zoeken naar het woord hartritmestoornis. De zwaar getroffen Lippens had het zich allemaal zo aangetrokken dat hij helaas niet voor het volk kon verschijnen. We moeten de medische indicatie betreffende zijn baas serieus nemen want Davignon mag wel eens de Bilderberg-conferenties bezoeken. Hij is dus niet zo maar iemand, zit bijvoorbeeld ook in de Banque de Suez (koop die aandelen!) waarin vroeger een illustere jurist en vriend van onze vorstin en haar ega mr Frits Salomonson ook op het pluche zetelde. Maar daarover later meer! Dit waren zo maar wat smeuïge beschouwingen over de achtergronden van de instortende wereld van een bankier. Wij, kleine luiden, wensen hem beterschap.

Dit artikel staat ook op de site van onderzoeksjournalist Ton Biesemaat