Big Four: geen woorden vuil aan kredietcrisis
De wereld staat in brand, complete economieen stortten ineen, grootbanken verdwijnen of worden genatonaliseerd, spaarders verliezen hun tegoeden, economen buitelen over elkaar heen met diagnosen en analyses maar de big four en hun ‘deskundigen’ zwijgen als het graf.
PricewaterhouseCoopers
Begin januari sprak Jos Nijhuis van PwC ons volk nog toe via enorme advertenties in dag- en weekbladen: ”Onze expertisegebieden zijn losse kraampjes op de internationale markt: het kraampje duurzaamheid, het kraampje energie, de waterkraam. Maar wanneer we meer bij elkaar over de schutting zouden kijken en ons als één hoogwaardige, innovatieve en vooruitstrevende economie presenteren, mobiliseren we een enorm potentieel en krijgt Nederland weer vaart.” Ja, Nijhuis wist precies (‘connected thinking’) hoe het verder moest met Nederland. Destijds. Nu lezen we dat PwC bijna 100 mio dollar aftikt wegens frauduleuze controle bij AIG, een van de voornaamste slachtoffers van de kredietcrisis. PwC maakt op de eigen site geen woord vuil aan de ineenstorting van de wereldeconomie. Niet interessant. Wel lezen we: De Zonnebloem wint de Transparantprijs 2008. Nijhuis zelf heeft het schip inmiddels trouwens verlaten waarbij hij regels van het NIVRA over belangenvertrengeling aan de laars lapt.
Ernst & Young
Ook voor Ernst & Young, de accountants van het failliete Lehman Brothers en zijn graaiende managers, is de credit crunch geen nieuws. Geen letter op de site. Nee, de ‘droom van Amsterdan 2028’ is veel belangrijker voor de ‘Olympische helden’ van sponsor Ernst & Young. Een voorspelling: in 2028 worden er geen Olympische Spelen meer gehouden (en al helemaal niet in Amsterdam dat nog niet eens een Noord Zuidlijn kan aanleggen). Geen geld meer. Tenzij de partners van EY zelf in de buidel gaan tasten natuurlijk.
KPMG
Op de site van KPMG treffen we zowaar het woord ‘kredietkrisis’ aan, in een persbericht van 1 juli: kredietkrisis legt zwakke plekken vermogensbeheer pijnlijk bloot. Zo blijkt uit onderzoek van KPMG. ‘Internationaal onderzoek’ nog wel. So far for KPMG.
Deloitte
Deloitte is een van de ‘hoofdschuldigen’ aan de kredietkrisis als accountant van Bear Stears Merrill Lynch, Fannie Mae, Morgan Stanley en Washington Mutual. Maar bestuursvoorzitter Roger Dassen heeft al meer dan vier maanden niets meer van zich laten horen op zijn ‘weblog’. Geen verklaring, een uitleg, geen excuses, niets, ook niet over de recente nieuwe veroordeling in de Ahold-tuchtzaak. In tijden van nood leert men zijn ware vrienden kennen! Wel lezen we op de site van Deloitte een artikel over de kredietcrisis onder de kop Lange weg om vertrouwen in fnanciele instellingen te herstellen. Geen woord over de rol van Deloitte bij ‘financiele instellingen’. ‘De financiele wereld heeft ernstige reputatieschade opgelopen’ constateert Deloitte; ‘er is nog een lange weg te gaan om het vertrouwen te herstellen’. Gelukkig zijn daarvoor beschikbaar: Dr. Sylvie Bleker-van Eyk: director of the Deloitte Center of Excellence on Compliance & Integrity en haar collega Mr. Raf Houben: Senior Manager Deloitte Enterprise Risk Services, expert op het gebied van compliance.
Dit zwijgen is des te bevreemdender nu de big four steeds vaker worden genoemd als mede-schuldig. Zie bijvoorbeeld deze column van Marcel Pheijffer op de site van nota bene het NIVRA. In Engeland heeft een big four-bobo zich wel uitgesproken over de schuldvraag. Richard Aitken-Davies van de Association of Chartered Certified Accountants (ACCA) zet de accountants op de vijfde plaats in de ranking van credit crunch culprits.
De schuldigen volgens de ACCA
- Het management (waar de accountants als knipmessen voor kropen, MK)
- Gebrekking risicomanagement (een van de core competencies van de big four, MK)
- Misleidende financiele rapportages (jaja, ‘de accountants bedrogen’, zie de Ahold-zaak, MK)
- Falende regelgeving (mede gemaakt door de big four en diens lobby, MK)
- ‘Onoplettendheid’ van accountants. (ze letten gewoon even niet op, verder niets aan de hand, MK)
