Bevooroordeelde Raad in MDI-zaak
RAAD VOOR DE JOURNALISTIEK ZET BOUWMAN IN INZAKE HEMELRIJK/MDI
De voorzitter van de Raad voor de Journalistiek, mr. H. Fleers, heeft besloten Theo Bouwman op te nemen in de Raad die op 12 augustus de klacht behandelt van Ronald Eissens van het MDI tegen Pamela Hemelrijk. De andere leden zijn prof. mr. B. de Gaay Fortman (voorzitter), Mr. G. J. Wolffensperger, mr. A. Schmeink en B. Tillema. De aanwezigheid van Bouwman is verbijsterend daar hij voorzitter is van het bestuur van PCM. Het Algemeen Dagblad, onderdeel van PCM, ontsloeg Hemelrijk op onjuiste gronden en werd hiervoor in een door Hemelrijk aangespannen procedure door de burgerlijke rechter op de vingers getikt. Maar ook in relatie tot de tweede gedaagde naast Hemelrijk, deze website, heeft Bouwman een belangenconflict.
Deze website wordt immers mede gerund door Micha Kat die op het punt staat een boek te publiceren over NRC Handelsblad, het ‘vlaggenschip’ van het PCM-concern, waarin de journalistieke praktijk bij deze krant met de grond gelijk wordt gemaakt. Dat Bouwman zitting neemt in deze Raad zonder zichzelf zoals dat heet te ‘verschonen’ geeft aan dat het met de ethiek van deze bestuurder niet best is gesteld. De statuten van de Raad bieden volgens lid 4 van artikel 7 de mogelijkheid aan partijen om leden te wraken. Klokkenluideronline maakt van deze mogelijkheid in elk geval geen gebruik daar het de Raad niet erkent. Of Hemelrijk Bouwman zal wraken is nog niet duidelijk.
Maar de belangentegenstellingen van de Raad in deze zaak gaan nog verder. Over de voorzitter, mr. Fleers, heeft Kat immers ooit
op de site van Theo van Gogh een stuk gepubliceerd waarin hij beschreef dat deze Fleers op een symposium te Utrecht de artikelenreeks over Edwin de Roy van Zuijdewijn en Prinses Margarita omschreef als ‘roddeljournalistiek’. Het feit dat deze site de Raad niet erkent komt vooral voort uit de partijdigheid, vooringenomenheid en het gebrek aan kennis van de journalistiek die de voorzitter van de Raad bij deze gelegenheid aan de dag legde. Daarnaast is de samenstelling van de Raad veel te eenzijding links-georienteerd en de is aanwezigheid van Bouwman, voorzitter van het bestuur van ’s lands grootste krantenconcern, reeds een schandelijk feit op zichzelf.
Dit alles werpt de principiele juridische vraag op of de Raad nog kan en mag oordelen over partijen die zich eerder kritisch over de Raad hebben uitgelaten. In deze zaak is dat dus bij uitstek het geval.
