Banken-armageddon in de praktijk: casus Icesave

Icesave is een onderdeel van de IJslandse bank Landesbanki (internet-bankieren) dat eind mei 2008 aankondigde activiteiten te gaan beginnen in Nederland. Inmiddels is duidelijk dat Landesbanki kopje onder gaat; de IJslandse regering heeft de bank maandag overgenomen. In Nederland zouden meer dan 50.000 spaarders zijn gezwicht voor de belofte van een rente van 5,25% zonder beperkende voorwaarden. Het nieuws over de nationalisatie van Landesbanki veroorzaakte een ‘e-run’ op de bankrekeningen waardoor de site blokkeerde en de spaarders niet meer bij hun geld kunnen. Uit de media pikken we de volgende -deels tegenstrijdige- berichten op:

Rekeninghouders die hun geld niet op tijd overgeboekt hebben, moeten nu mogelijk bij de IJslandse overheid aankloppen. De eerste 20.887 euro van het Icesave-spaartegoed valt onder het depositogarantiestelsel van de IJslandse centrale bank. Bedragen die daarboven komen, moet DNB uitbetalen indien Landsbanki zijn verplichtingen niet nakomt. DNB vergoedt dan de schade tot 100.000 euro. (De Volkskrant)

Nederlandse klanten van de internetspaarbank kunnen volgens Icesave gewoon bij hun geld. DNB wil overleggen over de dekking op de spaartegoeden van Nederlandse rekeninghouders bij Icesave. Want mocht Landsbanki failliet gaan, dan zijn zowel de IJslandse als Nederlandse depositogarantiestelsels van toepassing op de rekeningtegoeden bij Icesave, zo stelt DNB.(Financiele Dagblad)

UPDATE De IJslandse financiële sector verkeert in zwaar weer, maar Nederlandse spaarders van Icesave lopen geen gevaar meer. IJsland garandeert inmiddels de tegoeden van de spaarders helemaal. Dat geldt ook voor het kantoor van Icesave in ons land… (Algemeen Dagblad)

Sinds eind mei trok de bank ruim 50.000 Nederlandse klanten aan. ‘De zaken gaan gewoon door. Je kunt gewoon bij je rekening,’ aldus de woordvoerder. De site is echter zeer traag en inloggen is onmogelijk op dit moment. In het geval van een faillissement garandeert de IJslandse centrale bank Nederlandse spaarders een bedrag van 20.887 euro. De rest wordt tot een bedrag van 40.000 voor 90 procent door de Nederlandse staat gegarandeerd. (Elsevier)

De bank had tot dinsdagmiddag op haar website staan dat het een zeer solide bankinstelling is met een positieve beoordeling van de kredietwaardigheid. Ook stond er dat spaargeld altijd op te nemen is. ‘Niets van waar’, aldus het NIB. ‘Op dit moment kunnen spaarders helemaal niet in contact komen met de bank of bij hun tegoeden komen.’ De Nederlandse Bank wil opheldering van IJsland over de problemen bij de bank IceSave. Nederlandse spaarders bij IceSave zouden niet meer bij hun tegoeden kunnen. DNB wil weten hoe zij worden gecompenseerd, als IceSave zijn verplichtingen niet meer kan nakomen.(BNR)

We concluderen dat het systeem dat spaarders zekerheid zou moeten bieden en het ’toezicht’ van De Nederlandsche Bank de facto faalt omdat we de impasse met de IJslanders -wie doet wat en waneer en hoeveel- al helemaal kunnen uittekenen. Dit wordt nog wat, waarde lezers, als andere, grotere banken in Nederland ook worden geconfronteerd met een e-bankrun.  Niet voor niets doet Wouter er alles aan dat te voorkomen door ‘garanties‘ af te geven die simpelweg too good to be true moeten zijn. In de Icesave-casus kunnen we op micro-nivo zien dat er bij een bancaire crisis per direct een totale chaos ontstaat waarin tegenstrijdige berichten en toezeggingen over elkaar heen buitelen maar waarin slechts een ding zeker is: de ‘gewone man’ is zijn geld kwijt nadat de ‘elite’ alles voor zichzelf snel goed geregeld heeft. Maar dat is niets nieuws onder de zon; zo is het altijd gegaan.