AFM: Aanfluiting Financiele Markten (7)

Ook in 2009 zal de AFM weer voortgaan op de weg van falend pseudo-toezicht en zelfs van corruptie zoals door deze website reeds uitvoerig geschetst in de zes eerdere afleveringen van deze serie. Hoe weten we dat zo zeker? Nou, laten we eerlijk zijn: helemaal zeker weten we het natuurlijk niet. Er is een kans dat het roer omgaat bij de zo belangrijke toezichthouder. Maar die kans is niet groot. Want waarom zou de AFM de koers wijzigen als niemand in alle kritiek op de rol van ‘de toezichthouders’ inzake de kreditekrisis man en paard durft te noemen? (Lees dit stuk over de schuldigen aan de kredietcrisis).

In de tussentijd wordt onze aandacht weer getrokken door enkele potsierlijke en alarmerende ontwikkelingen die de kans op verbetering aan de Amsterdamse Vijzelgracht al helemaal minimaal maken. Zo heeft AFM-directeur Steven Majoor het falen van zijn eigen toezichtsclub zelf toegegeven. Op een seminar in de Groote Industriele Club te Amsterdam onder de titel Corporate Governance na de Kredietcrisis (24 november 2008) zei Majoor het volgende: “Er was een klimaat ontstaan waarin toezichthouders, met name die in Amerika en het Verenigd Koninkrijk, onderling concurreerden om het financiele partijen niet al te lastig te maken. Ook Nederland wilde zich graag profileren als financieel centrum, dus ook als AFM kregen we te horen: kom, doe niet zo moeilijk met die vergunning of met de eisen aan die prospectussen.” Verbijsterend.

Als Majoor daar nu aan zou hebben toegevoegd dat deze approach een enorme blunder was en de crisis mede heeft veroorzaakt, zou er nog een sprankje hoop zijn geweest. Maar niets van dat al! Majoor legt zich er in feit bij neer dat de AFM bevelen krijgt en opvolgt van…. de politiek! Hiermee is de rol als toezichthouder dus een lachertje geworden! Wat zouden we ervan vinden als het Ministerie van Financieen de RA’s zou oproepen ‘niet zo moeilijk te doen’ bij het afgeven van goedkeurende verklaringen?

Dit structurele falen dat dus inmiddels –maar wel in de beslotenheid van een exclusieve club waar alleen geestverwanten aanwezig zijn!- dus ook door de AFM zelf wordt toegegeven wordt vervolgens gemaskeerd door kolderieke publieke aankondigingen die de schijn van effectief toezicht overeind moeten houden. Zo komt de AFM in zijn eigen jaarverslagen voortaan met een ‘risicoverklaring’ waarin gewezen gaat worden op eventuele ‘marco-risico’s’ die de toezichthouder signaleert in de markt. Dat heeft voorzitter Hoogervorst aangekondigd in het tv-programma Buitenhof. Dat wordt lachen. Het meest ‘macro’ dat de AFM ooit heeft gepresteerd zijn enkele lasten onder dwangsom aan ploeterende eenpitters op zolderkamertjes zoals recent ook weer aan Van Kleef Finance & Investment BV (in oprichting) aan de Jan Evertsenweg 14- 16 te Schiedam. Ook deze aankondiging van Hoogervorst is een erkenning van het eigen falen omdat er in feite wordt gezegd: we hebben de afgelopen jaren zitten slapen en elk ‘macro-risico’ in de markt gemist dan wel genegeerd.

Hulp van de rechterlijke macht
Nog ernstiger is dat het falen van de AFM tegenwoordig gecorrigeerd moet worden door de rechterlijke macht. In een onvoorstelbaar arrest heeft het Amsterdamse Hof de AFM vlak voor de jaarwisseling vrijuit laten gaan in een zaak waarin het door de rechtbank (in 2005) was veroordeeld tot schadevergoeding (4 mio Euro) aan beleggers die door falend toezicht van de AFM waren gedupeerd. Dat de AFM zich voor het Hof moest beroepen op ‘onderbezetting en de onwennigheid van een nieuw team’ maakte hierbij geen verschil: volgens de rechter valt de AFM niets te verwijten. Lees hier meer details over deze zogeheten ‘Befra-zaak’.

Conclusie: de AFM geeft toe dat het buigt voor de eisen van de politiek (kan ook moeilijk anders met een politicus als voorzitter) en de rechter vindt het geen enkel probleem als er sprake is van onderbezetting en ‘onwennigheid’. Dat wordt een mooi nieuw toezichtsjaar!