Afluisteren van advocaten door OM endemisch
Vaste lezers van deze site weten hoe we denken over ‘super-PL’ Harm Brouwer van het OM. Naar aanleiding van de ongekende afstraffing van zijn OM in de zaak tegen de Hells Angels (in dat soort afstraffingen van het OM moet je altijd nog verdisconteren dat de rechter van nature pro-OM is; dus als dat OM dan desalniettemin wordt afgestraft moeten ze het ongekend bont hebben gemaakt) deed de super-PL enkele interessante uitspraken die zijn status als ‘super-PL’ opnieuw schragen. Hij zei bijvoorbeeld: “Het is een pijnlijke fout” Ook zei hij: “Het OM is nu juist de instantie die de vrije communicatie tussen advocaat en client moet waarborgen.” Hij zei tenslotte: “Er is geen sprake van boze opzet.” Alle drie de opmerkingen van de super-PL zijn leugens. Dat het geen ‘pijnlijke fout’ betreft blijkt uit de geschiedenis van het OM waar het afluisteren van advocaten betreft: al tien jaar lang blijkt in zaak na zaak dat advocaten structureel worden afgeluisterd en dat het OM de betreffende stukken vervolgens niet vernietigt (zoals het bij wet verplicht is) of uit het dossier haalt, ook niet als het daartoe wordt gesommeerd door de rechter-commissaris. In enkele zaken zoals de fameuze Iglo-zaak ging het OM zelfs zover de identiteit van de advocaat te verdoezelen (dan sprak de verdachte bijvoorbeeld met ‘een schoolvriend’) om de stukken maar in het dossier te kunnen houden. Het afluisteren van advocaten is zelfs standaard beleid van het OM; ze kunnen niet meer zonder! Dat blijkt vooral uit een civiele zaak die de…
NVSA (Nederlandse Vereniging van Strafrechtadvocaten) begin 2005 aanspande tegen de Nederlandse staat (minister Donner van Justitie) met als eis: stop met ons af te luisteren! De advocatuur verloor deze zaak: de Haagse rechtbank vonniste met droge ogen dat politie en OM gesprekken met advocaten mogen aftappen. Daar heeft niemand het dus over als reactie op de hypocriete statements van de super-PL dat zijn om zo’n ‘pijnlijke fout’ heeft gemaakt! Hij wil zo graag dat zijn officieren kunnen tappen dat hij er zelfs voor naar de rechter stapt! Nu is er vast wel een strafvorderlijk verschil tussen het tappen as such (wat dus officieel mag) en het opnemen in het dossier van tapverslagen (wat dus niet mag), maar een kind voelt aan dat als het tappen is toegestaan een downhill run ontstaat die er uiteindelijk toe zal leiden dat een rechter zal zeggen dat ook de vruchten van dat tappen in het dossier mogen komen. Bovendien heeft Justitie tal van voordelen van het tappen wat betreft hun informatie-positie los van het dossier, dat is dus allemaal juridisch toegestaan.
De hypocrisie van Brouwer en de ‘pijnlijke fout’ blijkt echter nog het meest uit het feit dat het OM in hoger beroep is gegaan tegen de niet-ontvankelijkheidsverklaring. Hoe kan je moreel in hoger beroep gaan als je vind dat je een ‘pijnlijke fout’ hebt gemaakt en dus terecht bent afgestraft?
